పుట:శ్రీ ఆంధ్రకవితరంగిణి - మూడవ సంపుటము.pdf/103

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

98 ез о 15 в то в 5 о Х св 3& యునుగా కై హి కామప్మిక ద్వి పద హేతు వవుట ద్విపద నాఁగఁబఆగు ద్విపదాంబురుహముల ధృతి బసవేశు ద్విపదాంబురుహము లతిక్రీతిఁబూజిన్తు విశేషసంస్కృత పదములతోను, పెద్ద పెద్దసంస్కృత సమాస ములతోడను గావ్యమును నింపుటకంటె, దేశీయములైన మృదు పద ములతో రసము చెడకుండఁ బాడుకొనుటకుఁ గూడ నను వగులాగున కావ్యమును రచించుట బహుజనోపయోగ ముని సోమనాథుని యుద్ధే శము ఆట్టి తెలుఁగును జూను దెలుc Xని పూర్వులు వాడుచువచ్చిరి. వృషాధిపశతకమున జాను ఔనుఁ గన నెట్టిదియో చూపుటకై యీ క్రింది పద్యమును రచించెను. చ. బలుపొడత"లు సీరయును బాఁపసరుల్ గిలు పారు కన్ను వ న్నెలతల సేఁదుఁగుత్తుకయు నిండిన వేలుపు పేజ9ు వలు పూ సలు గల తేని లెంక నని జానుఁ దెనుంగున విన్నవించెదకా వలపు మదిం దలిర్ప బసశా! బసవా! వృషాధిపా ! కుమారసంభవకర్త మైన నన్నెచోడుఁడు కూడ జాను దెనుం గును పొగడి తన ప్రబంధమును జానుఁ దెలుఁగులో నే రచియించి యున్నాఁడు. చ. సరళముగాఁగ భావములు జానుఁ దెనుంగున నింపు పెంపుతోఁ బిరిగొన వర్ణనల్ ఫణితి వేర్కొన నర్జయిల్చొత్తగిల్ల బం تگ سسسه سہی) ఛురముగఁ బాణ గుల్ మధుమృదుత్వరసంబునఁ గందళింప న కరములు సూక్తు లార్యులకుఁ K à రసాయన లీలఁ గ్రాలఁగాన్, తిక్కన సోమరవూజికూడ భారతమున జానుఁ దెనుఁగు పద ములే విశేషముగా వాcడియున్నాఁడు. క్రమక్రమముగాఁ గవులు తవు కావ్యములను సంస్కృతపదభూయిష్టముగాఁ జేసి దేశీయపద