కందుకూరు రుద్రయ్య | 67 గీ, నీకుఁదక్కఁగ వికచన్ళాక లోచ నామనోహర దేహసాంద్య S$ తె"సువారితశ్రీతలధావుమ్ట్రావు ధరకృపాపాత్రపుత్రకందర్పదర్ప ఆ ని జనులచేఁ గొనియాడఁబడుచుఁ దలిదండ్రుల నానందమునఁ దేల్చి నిజభార్యంగూడి, పుత్రపౌత్రాదులం బడసిన నిరంకుశుని చారి త్రమును పులహముని ధర్మశీలునకుం జెప్పి క, ఎటువంటిదురావారున Tవ్ట్రువ oశ్రీనీ జగత్పసిద్ధి యెeశ్రీ (గితె రాజయటుగానఁ బూర్వపుణ్యో త్కే-టభౌవు బల్పునైన ఘనుఁ గావించుకా, అని బోధించెను. ఇది నిరంకుశోపాఖ్యానము నందలికథ, కవి త్వము మృదువుధురపదసంయుతమై యమృతము గురియుచుండును. శైలికిదివఱకుదాహృతము లైన పద్యములే చాలియున్నవి. ఈతఁడు రచించిన సుగ్రీవవిజయమును సుగ్రీవునకు శ్రీరామచం దునిలో ఋశ్యమూకమున మైత్రి యొునఁగూడుట మొదలు వాలి వధా నంతరమున సుగ్రీవునకు కపిరాజ్యపట్టాభిమేకమును ఆంగదునకు యువ రాజ్యపట్టాభిమేక మనుజగ్జిగి వర్ష కాలానంతరమున మరలవచ్చి సీతాన్వే షణమునకై బయత్నింతునని శ్రీరామ చంద్రునిలో విన్నవించుటలో సమాప్తము నొందించినా ఁడు, th శతక కవుల చారిత్రమునుండి గైకొని బలవదరీ శతకములోని యొకపద్యమ నుదాహరించి యీతని చారితమును ముగించెదను. చ, కలశపయోధిమివాఁదఁ దరఁగల్ మరిహోయని మోయవేయుభం గుల తలపాన్పుపాము బుసకొట్టఁగ నే గతి నిద్ర まoで、S° యలసతఁ దండ్రి చీమ చిటుకన్నను నిద్దుర రాదు వూకు నొ* బలవదరీ దరీ కుహరభాస్వదిరీ యదరీ దరీ హరీ. ജ്ഞുങ്ങ
