|46 ఆ ం ధ్ర క వి త ర ం గీ జీ 佐· తొయ్యలి ముద్దరాలు కుచదు ము లా శ్మశమైకవంచనన్ నెయ్యపు మేని పాల్పడిచి నీవియుఁ గోల్పడఁగాఁ దలంచెఁ గా డ నేలకో యుని చె నాత్మశయద్వితయంబు మున్నె లో నయ్యో సరాగమై నృపక రార్పణ కింకఁ బెనఁగ నేర్చు నే 스_. ఈతడు రచించిన మూడవ కావ్యను హరిశ్చంద్రనలోపా ఖ్యాన వునునై దాశ్వాసములద్వ్యర్థి కావ్యము, ぎ、OK緩) సూరనార్యుడు మొదట రాఘవపాండవీయ మనుద్వ్యర్ధి కావ్యమును రచియుంచియుం డెను. అంతకంటె పౌఢముగా నుండున బ్లీత్వడీ కావ్యమును రచించి శ్రీరామచంద్రున కంక్షిత్రమచేసి కృతిపతి వర్ణనాసందర్భమున oে:৩-৫ యణ గాథను _ు 2 పద్యములలో వ 0చియున్నాఁడు, 毕 పాంక్షన్లు లరణ్యావాసము సేయుచున్నపుడు పూర్క_O డేయ వు హర్షి యచ్చటకురాగా ధర్మరా జాయనను బూజించి వూ వలె గానల నిడువ లంబడి పిదప సౌఖ్యమును గాంచినరాజోత్తను లెవ్వరైనఁ Kలరా? యనిపశ్నింప నాత(దు ਨ੍ਹਾਂ . కౌంతేయాగ్రజ! యింతచింత మదిలోఁ గావింపఁగా నేల విూ సంతాపంబు లడంచు నాహరి హరిశ్చంద్రుండు మున్నింతకున్ వంతన్లుండఁడె వైరి సేనియు విపద్వారాశిలో గుంకఁడే సంతుష్టాత్మలు గారె వారు పిదప న్సంపా ప్తసామ్రాజ్యలై అని ప్రత్యుత్త కమిచ్చినట్లును నందుపై నాయిరువురి చారిత ములును జెప్పమని ధర్మరా జడుగ నిరువురికథలును వేర్వేరుగాఁ జెప్పి నచో జపాఠ్చనాదుల కాలస్యమగును కావున నొక్కసారియే వారిరు వురికథలును జెప్పెదను గ్రహించుకొనుమని యిరాక్రింది పద్యములో మార్కండేయుఁడు పత్యుత్తరమిచ్చినట్లును కవి కల్పించియున్నాఁడు ఉ. వారిచరిత్రము లువన వర్ణ $యు లైనవి వేపె పేర్కొన న్సా రె జపార్చనా సమయసంగతి తప్పెడు( 7గాన నిప్పడో భూరివి వేక్ష! యూనృపుల పుణ్యకథ ల్పదశ క్తి S°০৯১7"C గూరిచి తెల్పెద నైలిసికొవు)ని నేర్పు దలిర్ప నిట్లనున్, C "Aيح S க §
