| 12 ఆ 0 ధ్ర క వి త రం గి జీ నాయ వివేకమేవునుకొనం దుదఁడన్మణియబ్బెనన్న న త్యాయతతత్సమాగమ సుఖాకినోఁచమి నెంచికుం దెదన్ 4. రఅ చ, అటుదలు(డౌర యెంతటి మహాత్ములు pూర్ర లునాదు విూఁద నా కటకటమినావచోరచన కౌశలమో భువన పపంచ సం ఫుటన ధురీణయన్ననగి కామిని యిందిపుడేమి గాంచియిగా కిటుకు గడించిపల్కెదెe3 (గింపుము కల్గిననాకునావుడున్ {} D(S. ఉ, మంగళసూత్ర మొక్క-టియె మానిసమస్త విభూషణంబులుకా రంగదభంగుర పణయర న్యత Sగాండూరు విూఱనూ డ్చుచుం బొంగుచుఁ దెచ్చిముందటను బోవిదు కాంతల రూపులొంటికం で、oKöAoマ3c గాంతుపకటీకృత భక్తియెసొమ్మసాధ్వికి కౌ, ه خاساسی 先, ఏనుఁగు శైలతుల్యత వహించియు మందగతిత్వదోషముం బూనుట వధ్యభావమును బొందెదనుస్థితిగొంచెమయ్య 3) O బానన మెంతయున్పరభ సాతిశయోత్పతన పభావ ముం బూనుట ఘాతుకత్వమును టాం దేబయcబుల శౌ ర్యసాధ్యముల్ 2 e5, తె, నింగియనియెడి పత్తిచేనికిని రక్త బలియిడిరనంగ నెఱసంజ అTలు తన నురc భఱుచు 7గాఁ దానవిeడిసిన మెఱుఁగు (బత్తి 、ヘ・9 విళ్లునాఁజుక్క-లెంతయు నల్లసిల్లె じてきう。 宠。 ఇట్టిటు యామినీమణుఁ డేఁచ గసెష్పటిలీల শ্ৰTce০&েলত ప్వమి(జూచి శ్రీ నెలవు పద్మినిఁ గైకొనకప్పడక్క-టా XX శత్బియాలితతికైరవిణిన్వెసఁజేరెరాజ చే పట్టినవారు దేవులను పల్కు- యధార్థము చర్చ సేయఁగన్, లాఆ, ఈకవి యొక్క తుదిరచనము ప్రభావతీప్రద్యుమ్నము. ఇదితన తండ్రి యైన యమరయామాత్యున కంకితముచేసెను. తనతమ్ముఁడైన యొజ్జన కాశీ, గయ మొదలగు పుణ్యక్షేత్రాదుల కేగి గయాత్రాద్ధా దులోనర్చి పితృరుణమును దీర్చెననియుఁ దానీగ్రంథమునంకితము చేసి
