పుట:శ్రీ ఆంధ్రకవితరంగిణి - నాలుగవ సంపుటము.pdf/37

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

ఆంధ కవితరంగిణి సతులకు జగముల ఔను లెం చ (దగిన పుతముఁ | బతిష్టింపు వుe3 వేయు నేల యీ వరణ్యములకు నిటు నన్నుడించి పో పుట నిజమైనఁ బోవుఁ బాణములు అలుకమెc గా దేని నగ్ని చేనె న سبب مسد) حماسبه జలములనైన విషంబుచేనైన నేచిన వX లోర్వనేని ఒ చత్తు నా చావు సూచిపో; సనుడించిపోకు ... . . . అయోధ్యకాండము “బరవువా ననుఁడైన బహ్మి మన్మడవు వర పుణ్యనిధి విశ నసుతనూజుఁడవు ధని దానుజండవు దాన వాగ్రణివి విను మిట్టికృత్యంబు విహి త్ర వేు స్పీకు జగదేక పత్రి రామచంద్రుని దేవి దగఁ దొ*డి బ్ర్చొపోవఁ దగిలి యి బృంగి ముదలించి తేక రాముని డౌఁగురించి సుదతి సీ భంగిఁ దెచ్చుట బంటుతని వెు సీలంకలయును నిన్ను సీ బంధుజనులఁ గాలుచు నోరి గా ఫువు కోపవహ్ని యెఱిఁగియు విషమిటు లేల కో లెదవు ? ఎఱగొన్న పెను బౌము నేల తొక్కె-దవు ? అఆు వది వేలేుడ్ల యతివృద్ధ నన్ను నెఱుఁగుదో యెఱుఁగవో యేజటాయువను ఈఫణ్యసాధ్వి నీవిప్ప జొప్పించి పొపొమ్మ: పో కున్నఁ బోరిలో నిన్నుఁ దు౧డా గధాగలఁ గునియలు సేసి