పుట:శ్రీ ఆంధ్రకవితరంగిణి - నాలుగవ సంపుటము.pdf/228

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

మ డి ' అ న ం త య్య 219 తాలూకా చింతలపూఁడిలో చింతలపూఁడి వారున్నా గు వాగిది కౌశిక సో, తాము, గుంటూరు మ0డల ముందలి చింతలపూఁడిలోఁ జింతల పూఁడి వా కున్నా గు. వారి ది పరాశ గోత్రము. బళ్లావుండలమునఁ జింతలపూఁడి లేగు కావి చింత oట యున్నది రాధానూధ వకవి ని వాపము బళ్లా మండల మేమో ! దీని గో గాధా నూధనకవికి నిదా సిరి మండలస్టికి హోయి నగి. దాని ఖో స్పాు ఫిషు గూగా యూ నాటక క ర్చ )ே 23 تعســہe( తగును పోయి ఇది ఇంక నన శయ్యమే ూ, Xధక గ. ముమ్మా - 2 * -گسس o' టిక్షిని సీత డే ఇ} cు గంథ గోరుఁగు కార్డు థౌ 5 న బహ్మశాజీయమునందు, విష్ణు మా *ూ నా ట్రుకను ఆకాr*ని పుండరీకుని కథీ వ:3కథి యొక శ్రీ రు o క్షుచే, స్ రెండు గంథములు ుచించిన దొషి _ఁడే యని శీ గా గుృష్ణయ్యగారు ఇక y* వా యున్నారు. ఈ కా గణము వలన దే యీ గంథకర్తలు భిన్నులని తలంప వలయు నవి నాయభిపాయము, ఏక వియును ఒక మారు శ్రాను వాసి యుండి కి థను మఱల నింకొక గంథమున వాసియుండఁడనియు రావు నా వు వూ హ-శీత& మును దెలుపుటకై చెప్పినకథను, విష్ణుమాయూపభా వమును బోధించుటకై రెండ వ వూరి రుపయోగింఫcడనియుఁ దనరెcడ న గంధముని నింకొక కథను గల్పించి చెప్పి తన పతిభను వెల్లడింపఁ బయత్నిగా చుననియు నాయుద్ధేశము. అనంతయ్యకథను క్లుప్తముగా, రాధా వూ ధవ కవి తెన త్రాంక బహ్మనాజీయమునఁ జెప్పియుండె నని తలంప ఐచ్చును. లేదా, విష్ణుమాయూనాటకము నెఱుంగక సోయి నను బెద్దలవలన వినియో, యేప)రాణమునందైనఁ జదివియో, (భాగవత వుందలి అజా విూ భో పాఖ్యానమును బోలినది) రాధామాధవన వి యీ కథను నాసియుండవచ్చును. రా భావూధ వకవి కర్తృత్వామును నిలుపుట కిదియొక కారణము కాదు. ఇక శైలిని గూర్చి యోచింతము, అనంతయ్యగంథ మింకొకటి యేదియును లభింపక పోవుట నే శైలీసామ్యవిమర్శన మనాధ్యము. ఇట్టి