194 ఆం! ధ కవితరంగిణి క. తన కేమి కొఱఁత కృష్ణుఁడు మనమునఁ గనికరము లేక మణికై యకటా వనమునకు వేఁట నెపమునఁ గొని పోయి ! షసేనుఁ జంపఁ గూడు నె తనకు కౌ, ζΤΥ Ο "β -تی-ه ఆ. వేగుజాము లేచి వెస వార్చి యాచార్య భ_క్తిఁదలఁచి విష్ణుఁబంకజాకుఁ దలఁపునందు నిలిపి తనరు నా వు సహ స మును బఠింపవలయుఁ బుగు పుఁ డెలఏు. Cلا Cيتهم لا వాశిష్ట రావూయణము: - గీ. యావనంబునందు సవికారి యై తన్నుఁ బరులు వేు లనంగ ಬಠಿ' ಸೆನಿ, యతఁడు పుణ్యపురుషుఁ డజైc డుత్తమోత్తముఁ డతఁడు వంద్యమానుఁ డఇ9లమునకు ويع لام ము పరనూర్ధంబునఁ బుట్టుట ల్మడియటల్ భావింప లేవెన్నడు కౌ నిరుపాధిస్థితి శుద్ధ బోధమయమై నీయందు నీవుండి తి ట్టిరు వారకా సకలంబు గన్లోనుచు నొcడీ క్షీంప వొక్కి_ంతియుకా გჯ•o8 సర్వాత్మతిఁ జేసి నీవ జననంబుం దాల్లు సీయం దొగికౌ 选。 ఇచ్చటఁ గాన నొక్కఁడవ యేటికి నేడ్చెదవన్న t యేడ్వఁగాఁ
- =5 - جمسه حس پی శఝ జచ్చినవారు వచ్చెద గె చావును బుట్టును సృష్టి క్రిం త్రయ్లక్షా వచ్చినఁ జాలుగాక మనవారి కె వచ్చె నె! "దేహ కోటికిం ఔచ్చు టవశ్య మొంధ్సను విచాగ వు సేయకు చేహధn్మముల్
క. హౌలియుట బ్రతుకుట పోవుట కలుగుట నే నతఁడు ననుట గలుగక ముదిలో దలఁచిన యట్టిమహాతు9م డిల జీవన్ముక్తుఁ డగు నహీనవి వే"కా ! وع تلا
