156 ఆ ం ధి క వి త రం గి శి వీ ! రాజ్పను ది వజ్ర కే యత్రBంచినది. రాజమహేం ద వరమున * x ெ مییافتته أمسية དྲལ་ཅི ! కాజ్వము _ మించిన దో యస్తమింపవున్న ఈ పద్యము 3దలియుత لسي. szes* تنسيسبيد రాసారస్వము ను గపేూ aప చే వS 3 కి యజా ను లు సింగనృపతి యును, お° y了“○ * زراع این రెక్టు"ుగూడగా గు. ఇట్టి పద్యములనుబట్టుకొని కాల నిర్ణయము చేయుట ^; } * 23 2. ته( £o సకి కాదు. బమ్మె పోతినామాత కృతమని చెప్పఁబడి యెడి భోగినీ దండక పిు:ు జఱి యు కీనాపకును * శ్రీవ మ స వు కాలికలు భము & X నొందియు, శ్రీ శాస్తుల వారు. రెండవ పక్వజ్ఞసింగము నాయుని : ٹین* ہمساہمت‘‘ Rజ్ఞబిపకము తెగి యున్నదని యభి ప్రాయపడి. మల్లినాథ 雲yご・う కాలనిస్టయను చేయని జే యూత్ర ను శ్రీనాథుచితోఁ బాటుగా రెండవసక్వజ్ఞని యొక్షన్నుట్లు శిశాస్తు వారు వాసి యు డి. వారే మఱియొక చోట నార్ణవసుధాకర కు మల్లిగాథ సూరి సము కాలువ్పు నాఁ:ు గా పేు క్వాతి వాకుగాని కావచ్చును, అని నాసియు న్నారు. వారే శృంగార శీనాథమున ౧ూ-వ పుటలో నీకనకాభి పే.క స ల్కౌ. కి మును బాచీనకాలమునఁ బలువుగు విద్వాంసులు ప. ఉ సినారు. “సర్వజ్ఞసింగభూతి చే గొలచెలమ పెద్ది భట్టు EFO చె వcశ్రీ3 కాకి తిప్రతాపరుద్రునిచే నాతవి తాత కాంచె నట!' అని వాసి యున్నారు, పతాపగు ద్రుఁడు 勘 રું. ત> 3 છ 3 ડ5c బ్వూపువాఁడు. అతని కాలములోని వాఁడు మల్లినాథ సూరి (పెద్దిభ్చ) లె"త, -గ్రతని వు నువుఁడు ឱ្យ శ. ౧ 3 నాూ , పాంత మునంగుండునుగాని తాతకు తరు వాత ౧౧ం ఏండ్లలో నున్న రెండవ సర్వజ్ఞని యూస్థానము నందుండుట సంభవము కాదుగదా ! దీనిని బట్టి ముల్లినాథుడును శీనాథుఁడును xూడ మొదటి సర్వజ్ఞని వలననే కనకాభి షేకము నందిరని నిశ్చయింపఁ దగియున్నది కొందఱు చరిత్రకారులిదియే సత్యమని తలంచిరి. ఈవిషయమున శీవీ రేశలింగము పంతులుగారు వెలుగోటి వారి వంశచారిత్రములోని “క్షితిలోన సర్వజ్ఞసింగభూపాలుండు”
