54 е о ф) в 9 е р о x в లక్ష్మీదేవి య:) పై నినిర్ణయించియుంటిమి. ఆనావు మనకే ‘కవుల' యస్ పర్యాయ పగ మును గవింుందు వాడి యుండె సిని తోఁచుచున్నది. సంజ్ఞా వాచక పదముని శాయర్ధముసిచ్చెడి పర్యాయపదము ను ప్పె గెూ గి౧చుట సియావు భ oగముగునని సంశయమును గలుగు గున్నది నావు మును జెప్పనప్పడది యూగా ధ పద క్లైనచో సంస్కృతీకి రిం చుట కలదు. కాని సంస్కృతి నామము స్ కదియేయర్థమిచ్చెడి మఱి "న్సెు క్ష పదవు)ను వాడునాచారము లేదు అయినా గవి యిచ్చట లక్ష్మీదేవియనుట కాయర్ధమనిచ్చెడి ۹ راه نیکی یخ * యను శబ్దమును స్వతంతించి యుప యోూ గించెననియు ‘ని గ౧కు శాఃక వయః" యనుసూక్తి యిచ్చట వర్తించు ననియు నామె గజపతి పత్రియనియు నిశ్చయింప వలసి యున్నది. లేకున్న నా ముక్తమాల్యదయందలి పై పగ్యములో, గజపతితనయను విడిచిపెట్టుట కేమి హేతువని పశ్నించుకొని, బానికి సపూధానము కొఱకై తడవులాడుట యుఁ గ మ లయను నింకొక భార్య గయున్నదని తలంచి యూమె వృత్తాంతమును దె సికొనుట కె పయత్నింప వలసి వచ్చుట యుఁ దటస్థించును. V (7) () గజపతిపుత్రి భర్తను జంపఁదలపెట్టెనా ? గజపతి పుతిక ను రాయలు బలవంతముగాఁ దీసికొనివచ్చియు గుటచే నెట్లయిన నాతనినిజంపి పగదీర్చుకొనవలయునని వాడిగల కత్తిని వెులనూలు లో ధరించి వచ్చి పధము సమాగమును তাক &ে3 రాతి) రాయలను జంపఁ బయత్నించె ననియు నాయుగం మును ముందే తెలిసికొని తిమ్మససు. ఆ రాతి) కృష్ణరాయల నా Xదిలోనిక్షిe బంపక వసంతము పోసియుంచిన యొక విగ్సహమును శయ్యపై బరుండ బెట్టి దుకూలముచేఁ గప్పియం చెననియు దాసీజనము. రాణినిలోపలికిఁ బంపి వెడలిపోయినపిమ్మట నామె తనవడ్యాణము లోపల నున్నక _త్తిచే నావిగ్రహమును బొడువగా నందున్న వసంతము ర_క్తను వలెఁ Hoයි
