7-68) ధూ § &3 & 2) 269 ૪. છ88 ష్ట దేవ స మారాధన మాచరించి యస్మత్కృతిక న్యాగత్నమునకు విద్యా పారంగతుఁడైన వగునిఁ బరికించి వుదిన్. ਨ੍ਹਾ`, వాగర్ధంబులు శో) 3ృవ_క్తలు జగద్వంద్యండు నద్వైత వీ ద్యాగోష్టిన్ వివరింప నీశ్వరుఁడ కాదామ శ్పబంధాధిప త్యాగణ్యార్దు ఁడు వేలబొక గిడు గలఁడే రనూ వూట లేలంచుఁ జే జోగమ్యండగు కాళహసిపతి నాభుంగా సమర్ధించితిన్ ఉ ఈశుభ కావ్య రత్నమునకీశు సద్గీళుని జేసి నన్ ముహ సార్వభౌముఁడు మదిం బ మదంబు వహించి ధూర్జటీ నీశిబభ_క్తి కావ్యసరణిం గడు ధన్యతఁబొంద నవ్యభా షాశతథానిగుmభ నరసప్టితి నొప్పదలిర్పఁ జెప్పవిూ, క్ష. ట్ర)ని గురుఁ డినుపవు క్ష రుణా వనధియనగి హము సేయవలి మాని వు S* వనజ వన గొ జ పాం సము ననుభవిగోచరుఁ గృతీశస నభివర్ణింతున్. వు తన యిల్లా లఖ లైక నూత; తన సంతానంబు భూతవ జం; బనులాపంబులు వేదము: ల్లనవిహారాగారము ల్మౌని హృ ద్వనజంబు; ల్లన సేవకుల్లమల జాతశీధరు; ల్లాఁజెలం గిని దేవోత్తము నమ్మహాత్ముఁదరమే గీర్తింపఁగా 58総5 ఈ పద్యములోనైనను ధూర్జటియను పేరొక -టితక- మరియేవివ aంువు)ను గాన 'లాదు, గురుని పేరయినను జెప్పలేదు. కాళహ_స్తిమూహా మునం దీధూర్జటి యేకులము వాఁడో, ఎప్పటివాఁజో, ఎచ్చటి في قة వాఁబో తెలిసికొనుటకుఁ దగిన రచూ ధారము లేపియు లేవు. శ్రీకృష్ణ గాయ విజయమును రచించిన కుమారధూర్జటి యని నా వూంతర ముగ ల వెంకట రాయానూత్యకవి ధూర్జటికిఁజాతుఁ డయి
