నంది తిమ్మయ (ముక్కు తిమ్మ) 265 పారి శాతమును సత్యభామ యుద్యానవనంబునఁ బతిస్థించెనని భాగవతము నం దుండ నిuదట్లు లేక పశస్తమగు సెలవున నాటించె సని యున్నదీ సnస్కృత హరివంశ మందలి యధ్యాయములు పశీ పమను . ట కే, యుపపత్తు లధికి ముగఁ గన్పట్టుచున్నవి ఆ కాలమునఁ బు రాణ ములయం దుం డెడి చిన్న కథలను దీసికొని పెnచి కావ్యములను గచిం చుట యందును, కథలను గల్పించి ప్రబంధ ములను న్మించుట యు దును, గవుల కేమి, కృశిపతుల కేమి యభిరుచి మెండు. ఇందులకు మును చరితము, రాజశేఖ చరిత)ను, వసు చరి తము, కృష్ణార్జున 3○ エy" ఏ $మy, కళాపూర్ణోదయము మొగలగు కావ్యములు నిదగ్శనగులు. మాగి వంశమున దొమ్మిది యధ్యాయములలో నున్న కథను భాషాంరీ కరించెననుటకంటె నాయధ్యాయములు పషీ ప్తములని తలంచుటయే యుచితము తి :గ్సకవికవిత్వము మృదుమధుర పదసంయుత వెు ఎునోహరము سس-سه }3 , a, སི༥ қ Кех {{ میه గానున్నది ఆ కాలపు వు లే ‘ముక్కు- తిమ్మనార్య మద్దుపలకి అసి శ్లాఘి చి యున్నారు. గమ్మ గnథములయం దితిని నుళించిన కి వులు పెక్కు-గన్నారు. వారు రచించిన పద్యములను, | గంథ మధికి మగు ను భీతిచే నిట ను దా - హరింపను. పట్టవట్ట సరస్వతిసోమయాజి కృగి మగ్వనొ –పద్యమి నీ కింద నిచ్చెదను. -. క, భారి తికి ముక్క స్ల్పిన ధీరు ఒకును దీక్క ము క్క- తిమ్మియ సూ ! యం చాని సి యూగి సికిని కృతి సార సుముఁ దలఁతు థీ సారస్యముగన్ ... పృథు చరిత ఈక వియందుఁ గృష్ణా రాయల కధిక గౌరవముకలదు. రాయలీతని కగ్రహారాదుల సిచ్చి సన్మానించి నట్టీతిఁడు చెప్పిన “కృష్ణారాయ
