పుట:శ్రీ ఆంధ్రకవితరంగిణి - ఏడవ సంపుటము.pdf/221

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

2) 4 e o (ct s o e o о л ғз ఈకవి కవ్విముండవలసిన రీతిని గూర్చి యూశువుగా చ, ఫు నగర ఘూర్జరీ కుచయుగ కియ గూఢముగాక దావి డీ స్తని గతిఁ దేటగాక యరచాలగు నాం, ధవధూటి చొక్క పురి జనుఁగవలీల గూఢతయుఁ జాటు తి సంబును లేక యుండఁ జె స్పిన యదె పో కుత్వమనిపించు నిగిం చటుగాక యుండి నకా. అనుపద్యమును జెప్పెనందురు కాని యది సత్యముకాదు. ఈ పద్యము బైచరాజు వెంకటనాథకవి కృతమగు పంచతంతమునం గాన వచ్చు చున్నది. ఈపద్యముని కీభావముతోడ నేనూ ఆుపద్య మొకి టి కవిజ్విత ములలోనుజాహృతమైనది దాని నెవరు రచించిరో తెలియదు. బహుశః శ్రీరామమూర్తి పంతులుగారి దేమో! ఉ. అఆవల చన్నులం బలె బయల్పడనీయక ఫ్యూరాంగ :יס గురుకుచయుగ్మముం బలె నిగూఢము "కాక తెనుంగు దేశపుం Xరితల చన్నులం బలె నొకానొక యించుక 7గాను పించినన్ సరసులు మెత్తురక్క-విత చందము నందముగా జగంబునన్. రాయలో" కనాఁడు తావు రాకు పై నుండు సీటిబిందువును, గుక్క-ట మును వగాహమును దిరస్క రించుచుఁ బద్యములను జెప్పడని ముక్కు తిమ్మనను, బెద్దనార్యుని, బలు మూరి ని నిగోరఁగా వారీదిగువ పద్య ○ 巴y السحبسبب ములను జెప్పిరఁట. á。 స్థానవిశేమమాత)మునఁ దామరపాకున నీటిబొట్ట! నిన్ బూనిక మా_క్తికంబనుచుఁ బోల్చిన మాతన గగ్వమేటికిన్ వూనవతీశిఖామణుల మూలికలందును గూర్పనత్తు వో కానుకలీయ వత్తువో వికాసముఁ దెత్తువో మేలు దెత్తువో! ముక - తి మ్మన శా. రంతుల్మానుము కుక్క-టాధమ! దరిదశ దశూద్రాంగణ | ਚੰ`੦ లూఖలమూల తండులకణగ్రాసంబుచే గ్రోవ్వీదు ద్దాంతాభీలవిశేమభీషణ ఫణాంతగ్మాంస స౧తో పి శ్ర స్వాంతుండై న ఖగేంద్రుక దుట సీజంఝాటము ల్సాగునే. పెద్దనార్యుఁడు