శిరోమణివలె, సత్యధిక ప్రభతో ప్రకాశించు సూర్యమండలము మీ దురితములను పోగొట్టుగాక.[74]
ఉ. మేలిమికొండకుందనము మీఁదను జెక్కిన కెంపు నీలిమం
దేలిన నల్వకల్వలకు దిమ్మెకుఁ జుట్టును వీలు జూలునుం
గాలము పేరి వ్యాళము ఫణామణియై, ఘనమై, సదా జగ
జ్జాలము మండనంబగు త్విషాంపతిమండల మేలు మిమ్ములన్.
తా. ఏది తామరపూవు కాంతులతో పుటమార్చిన యట్లు ఉదయ శైలము కాంతులను వెలార్చుచున్నదో. తామరలయందుండెడి తుమ్మెదలవలె ఏది నల్లకలువల దాయలను విస్తరింప జేయుచున్నదో, ఏది దినముఖమున పూజింపదగిన దొడ్డమాణిక్యమైనదో, ఏది విశ్వమునకు నేకైకముగా సంపూర్ణభూషణ మగుచున్నదో, అట్టి సూర్యమండలము మీ పాపములను ఖండించుగాక.[75]
ఉ. రేదొరరూపు సున్నయగు రిక్కల కేరును దిక్కులేరు దా
మోదర కౌస్తుభంబు చెడు నోటమిపాలగు నగ్గి కల్ల లం
బోదరుతండ్రి చూ పడఁగు నొప్పుగ దీనిప్రభల్ తమంబులన్
భేదిలఁ జేయునట్టి రవిబింబము సేయు మిముం బునీతులన్.
తా. దేని యుదయమువలన చుక్కలకు రాజైన చంద్రుడు కాంతిహీనుడగుచున్నాడో, శివుని శిరస్సునందున్న చంద్రుడు ప్రకాశింపడో, విష్ణువు వక్షస్థలమున కొస్తుభము కాంతి నీయదో అగ్నిహోత్రము తేజస్సుతో మండదో అట్టి సూర్యమండలము మీ కభ్యుదయము ప్రసాదించుగాత.[76]
చ. తొలుతను తూర్పునం బొడిచి తూరుపు పే ర్దిశ కిచ్చు రెండు జా
ములతరి బగ్గనం దివసముం బొనరించుఁ గ్రామమ్ముగం జగ
మ్ములఁ దపియింపఁ జేయు మది ప్రోచును జీవన మౌచుపుట్టువున్
గలుగఁగఁజేయు నిట్టి దిననాథునిబింబము ముక్తి మీ కిడున్.
తా. ఏది ఇంద్రునిదైన తూర్పుదిక్కున తొలుత ప్రకాశించుచున్నదో దేనివలన ప్రాగ్దిశ ఆను నామము సార్థకమగుచున్నదో, ఏది విస్తరించిన దినము
