పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/83

76

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

ననిశంబు నారాయణాష్టాక్షరిం దగఁ         బలికించు వీణియఁ బట్టి భుజము

⁠

తే.⁠

మీఁద హత్తించి శ్రీహరి మెచ్చునట్టి గాననైపుణ్యమును జూపు చూని నడచు నారదులు రాఁగఁ జూచి యానంద మొంది యిట్లు వినయంబు నడిగె నం దింద్రుఁ డపుడు.

⁠ 13

క.⁠

ఓ నారద త్రిభువనముల మానక చరియింతు వీవు మర్మంబులు నీ ధ్యానమునకుఁ గన్పట్టును గాన మహాత్ముఁడవు నీవు ఘనమునిచంద్రా.

⁠ 14

సీ.⁠

శ్రీశైలభూములఁ జేరి రావణుఁ డతి         క్రూరుఁ డై సాధులఁ గొట్టువాఁడు గావున వాని నేగతినైన శ్రీరమా         పతియ దండింపఁ గా వలయు నడఁగ విష్ణుదేవుని మేము వెదకుచు క్షీరాబ్ధిఁ         జేరి యెంతయు నుతిసేయ మాకుఁ బ్రత్యక్షమును లేక పల్కక యుండఁ గా         హరి దూత యొక్కరుం డంతరిక్ష

⁠

తే.⁠

మునకు వచ్చి మముంజూచి ఘనుఁడు చక్రి భూతలంబున నొకపెద్దభూధరమున నున్నవాఁ డట కేగుఁ డం చొరిమఁ జెప్పి పోయినాఁడంత మేమెల్లఁ బాయకుండ.

⁠ 15

వ.⁠

ఈభూలోకంబున గాఢారణ్యంబులును భూరిభూధరశృంగం

⁠