పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/489

482

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

మ.⁠

నీ వాచక్రిగుణంబులం దలఁపుచున్ నిర్వాణబోధస్థితిన్ భావంబంచు గ్రహించి మా కొనరఁ జెప్పం జాలయోగ్యుండవై నా వీరీతిని కొంకు లేక యిచట నానాపురాణార్థముల్ ధీవిజ్ఞానుఁడవై వచించితివి సందేహంలం దీర్చుచున్.

⁠ 230

ఉ.⁠

కావున నీవు ధన్యుఁడవు కంజదళాక్షుఁడు నీహృదబ్జమం దే వసియించియుండి గణుతింపగ దివ్యతరోక్తులం గృపన్ బ్రోవగ నీ కసాధ్యములు పుట్టవటంచు మునీంద్రు లందఱం దావిమలాత్ము సూతుసుగుణావళి నెన్న చు నాదరంబునన్.

⁠ 231

చ.⁠

పలుకఁగ సూతుఁ డిట్లనియెఁ బద్మదళాక్షుఁడు బాదరాయణుం డల శుకయోగిపుంగవుడు నార్యులునై తగు మీర లందఱున్ విలసితమైన మీకరుణ వేడ్కగ నాయెడ నుంచియుండఁగాఁ జెలు వలరంగఁ దోఁచినవి చెప్పితినంచు వచించి నమ్రుఁడై.

⁠ 232

క.⁠

మునులను సన్నుతి చేయఁగ విన వారలు మెచ్చి యతని వినయానందం బున కలరుచుఁ గ్రమ్మఱ ని ట్లని రింకొకఘనరహస్య మడిగెద మనఘా.

⁠ 233

ఆ.⁠

విను మనేకమర్త్యవితతులలో మోక్ష కాము లైనవారు కాయములను విడచి యెచటనెచట విమలులై పొందుదు రావిధంబు దెల్పు మయ్య సూత.

⁠ 234

క.⁠

అన విని సూతుం డప్పుడు తనగురుని మనంబునందుఁ దలఁచి యచలుఁడై

⁠