పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/479

472

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

చ.⁠

అపుడు శుకాగ్రహారవరమందు శుకుం డతిభక్తి మీఱఁగా నెపుడు మహోత్సవక్రమము లిందిర కిచ్చట నాచరింపఁగా నపరిమితంబుగాఁ గలుము లందఱ కిచ్చుచుఁ బూజలందుచున్ విపులసుఖస్థితిన్ నిలిచి వీరరమామణి యుండె నచ్చటన్.

⁠ 199

సీ.⁠

అంతకుముందుగ నాదిశుకుం డందుఁ         జేరినప్పుడ భూప్రసిద్ధముగను బలరామకృష్ణుల భక్తిమై భావించి         యందుంచి పూజించి యతఁడు చనిన వెనుక ఛాయాశుకుం డనెడు విప్రుఁడు పాంచ         రాత్రోక్తముగ రమారమణి నచట నర్చింపఁ బరకాంత యగులక్మి హరిచెంతఁ         జేరియుండక యిందుఁ జేరినపుడు

⁠

తే.⁠

నే నిచట నిల్చియుండుట నీతి గాదు తిన్నఁగా లేచి యిప్పుడ తీర్థయాత్ర చనుదు నని సీరి లేచె నాసమయమునను బట్టి కృష్ణుఁడు గూర్చుండఁబెట్టె నతని.

⁠ 200

క.⁠

అప్పుడు కృష్ణునిఁ గని బలుఁ డప్పా కూర్చుండఁబెట్ట నర్హం బగునే గొప్పై పరసతి వేడ్కఁగ నిప్పుడు దా నిందు నిలిచె నింపుఁ దలిర్పన్.

⁠ 201

సీ.⁠

కావున నేను వేంకటగిరిపై కేగి         యందొకతీర్థంబు నాశ్రయించి యుండెద ననఁగ న న్నొంటిగ నిందుంచి         యోయన్న పోనేల యుండు మిచట

⁠