పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/446

షష్ఠాశ్వాసము

439

ఆ.⁠

నిలిచి యచట నుండు నీరజాసనముఖ్యు లటకు వత్తు రప్పు డందఱెఱుఁగ వనిత నీవు చక్రి వక్షస్స్థలమునందుఁ జేరియుండు భూప్రసిద్ధముగను.

⁠ 97

క.⁠

అని కపిలుం డాప్తముగా వినిపించిన విమలతరవివేకోక్తుల కా వనధిజ సంతోషించుచు మన మలరఁగ నిట్టులనియె మౌనీంద్రునితోన్.

⁠ 98

సీ.⁠

నీవు చెప్పినమీఁద నావలనం దప్పు         గలదని తోఁచె నిక్కంబుగాను నే నేమి సేయుదు నానాఁటికిం గాల         గతు లీవిరోధంబు గలుగఁజేసె నటుగాన నాస్వామి కమితచింతను గల్గఁ         జేసితి నిఁకమీఁద సిగ్గులేక నేను వక్షమునందు నిలువఁబోయినఁ జక్రి         నవ్వఁడే భృగు నెంచి నయముగదుర

⁠

తే.⁠

కాన సంకోచమైనది కాయ మిచట నుంచి నే నర్ధకళతోడ నురుతపంబు చేసి పతి కపచారంబు చేసినట్టి పాపమును నీగవలయు నోపావనాత్మ.

⁠ 99

క.⁠

ఈదేహముతో నపకృతి నాదేవుని కాచరించినందున నిపుడే యీడేహము హరియెదపై నాదరముగ నిల్పనొల్లనయ్య మహాత్మా.

⁠ 100