పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/424

షష్ఠాశ్వాసము

417

⁠

తనమదిలోఁ దాను దలఁచె నిమ్మెయి సిరి         నెడఁబాసి నరుఁడ నై యిన్నియేండ్లు గడపుచు నుంటి నింక నెడంబునం దుంచి         యుండుట పాడిగా దుదధిసుతను వక్షమునం దుంచవలెఁ గాని యేరీతి         నైనఁ బ్రార్థించి నెయ్యంబు నిటకు

⁠

తే.⁠

నేను దోడ్కొని రాకున్న నిఖిలకార్య ములును సంపూర్తిగావు పెంపుగ యశంబు దక్కదు కుబేరునకు ఋణధన మొసంగు టకు నుపాయంబు లేదు దృఢంబు తలఁప.

⁠ 12

తరల.⁠

నిరతము న్మదిఁ జింతఁ జేయుచు నీరజేక్షణుఁ డార్తుఁడై నరునిచందముగా విరక్తుఁ డనంగ నొప్పుచు సర్వమున్ మఱచి తాఁ దను జూచుచుండెడి మౌనిమాడ్కిని పద్మమం దిరవిలాసగుణంబులెల్ల మదిం దలంచుచు నుండఁగన్.

⁠ 13

సీ.⁠

అపుడు పద్మావతి హరి సర్వవై రాగ్య         కలితుఁడై యున్నలక్షణములెల్ల భావించి భావించి భయమొంది యొక్కనాఁ         డేకాంతసమయమం దిట్టు లనియె శ్రీస్వామి యిపుడు మీచిత్తంబునం జింతఁ         బుట్టుట మీముఖాంబుజమునందుఁ గనిపించుచున్న దిక్కాలమం దరుడుగ         నిటు చింత వొడమిన హేతు వేమి

⁠