పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/41

34

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

ఆ.⁠

వీరికర్మనిష్ఠ వేడుకగాఁ జూడ వలయు నిపుడు యజ్ఞవాటమునకుఁ బోయి వారు సేయుపుణ్యవపాయాగ సరణిఁ జూచుటొప్పు చంద్రవదన.

⁠ 127

ఉ.⁠

కావున వేశ్యచందమును గైకొను మీవు హొయ ల్చెలంగఁగా నే విటకానికైవడిని నిక్కుచు సొక్కుచు వచ్చి యచ్చటం బావకకుండమందు వప భక్తిని బ్రాహ్మణు లుంచినప్పు డే నావప నారగించెద బుధావళి మెచ్చఁగ నీవు చూడఁగన్.

⁠ 128

సీ.⁠

అన విని సిరి మందహాసాస్యయై కామ         రూపిణియై కుల్కుచూపు లెసఁగఁ బరఁగఁ జందురుకావిపావడపైఁ జల్వ         జిలుగుబంగరుపూలచీర మెఱయ ముత్యము ల్ముకురము ల్ముద్దుముద్దుగఁ గూర్ప         రంగుమించినపట్టురవికె వెలుఁగఁ గుచభారమున వడంకుచు నుండుమధ్యంబు         నొగి మేఖలాబంధ మొప్పుచుండఁ

⁠

తే.⁠

గనులఁ గాటుకగంధలేపనము మేన నుదుటఁ గస్తూరితిలకంబు కుదురనీల కుటిలకుంతళములు ముద్దుగొలుపఁ బైఁడి బొమ్మవలె నొప్పె లక్ష్మి సంపూర్ణకళల.

⁠ 129

సీ.⁠

బటువుముత్యములపాపటబొట్టు రాకడి         జడబిళ్లలును గుచ్చు లడరి వెలుఁగ

⁠