పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/391

384

శ్రీవేంకటాచల మాహాత్మ్యము

⁠

డుద్దండపరాక్రమంబు పెంచుకొని వాడిశిలీముఖంటు లొక్కుమ్మడి వృష్టివలెఁ గుఱియింప నతండు రోషభీషణా రావంబు సేయుచు హరియొసంగిన చక్రంబు వైవ నప్పు డాచక్రంబు ప్రళయార్కబింబంబుచందంబున వచ్చుచున్నం జూచి హరి కఱకుకోపంబున నతనికడ్డంబుగ నిలిచె నప్పు డా చక్రంబు శ్రీనివాసునిపైఁ బడిన నాహరి మూర్చాక్రాంతుఁడై రథంబుపైఁ బడుటం జేసి భీతిల్లి తొండవానుండు శస్త్రాస్త్రం బులు విడచి నిజరథంబు డిగ్గి హరిరథంబుమీఁది కరిగి పన్నీటం దడవుచుం దాలవృంతంబుల విసరుచుండె నపు డా వసుథానుండుసు బాష్పపూరితాక్షుండై రథంబు దిగి హరిరథం బుపై కరిగి కప్పురంపుపలుకులు నమలి చెవినూఁదుచుండ శ్రీనివాసుండు కొండొకతడవుకు మూర్ఛ తెలిసి లేచి కూర్చుండినం జూచి కరకమలంబుల మోడ్చి తొండవానుం డిట్లనియె.

⁠ 268

క.⁠

హరి నే వసుథాసునిపై నరిభీకరచక్ర మేసి నపు డడ్డముగా సరగున నిల్చితి వందునఁ బొరిఁ జక్రము దాక మూర్ఛఁ బొందితి వకటా.

⁠ 269

క.⁠

నీ కపకారముచేసిన ప్రాకటపాపంబు నన్నుఁ బాయుటకొఱకై జోకను గాశికిఁ బోవలె నా కిప్పుడు సెలవొసంగు నళినదళాక్షా.

⁠ 270

క.⁠

వసుథానున కొగిఁ బట్టము పస మీఱఁగఁ గట్టి రాజ్వపరిపాలన తా

⁠