పంచమాశ్వాసము
379
| | నిఁక నెందుండిన చింత లేదు నను నీ విందుండు మంచు న్వచిం | 249 |
| చ. | అన విని వెన్నుఁ డిట్లనియె నంబుధికన్యక నేను రాముఁడై | 250 |
| మ. | అనలం బందుఁ జెలింపకున్నపుడు నీ కాప్తంబుగా మేలు చే | 251 |
| శా. | నే నీవాక్యము మీఱరా దనుచు నీ నీరేజపత్రేక్షి ని | 252 |
| ఉ. | పావనమూర్తి యైనమునిపాదము నాయురమందుఁ దాఁకఁగా | 253 |
| చ. | నను విడనాడి దూరముగ నర్మిలి నెంచక తొంటియట్ల నే | 254 |
