పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/377

370

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

తే.⁠

మ్రొక్కు లిడి తనచేతికిఁ జిక్కినట్టి కనకకలశముఁ గొని దొంగతనముగాను బొరుగువారిల్లు సేరె నప్పుడు రయమున నగజ మొదలగు నింతులు నగుచు లేచి.

⁠ 217

తే.⁠

కాంచి పద్మావతిని హరికడకు నెలమిఁ దోడుకొని వోయి మోహము దొడరఁ జంద నంబు నలఁదించి పుష్పహారంబు గంఠ మందు నిడఁజేసి తాంబూల మలదె.

⁠ 218

వ.⁠

పట్టుకొను మని లజ్జమాని నాతోడ రమ్ము కోపం బేల యని యడిగించి యిప్పించి రంత.

⁠ 219

చ.⁠

అన విని పెండ్లికూఁతురు మహాభయభక్తులు మానసంబునం బెనఁగొన హాసచంద్రికలు బింబనిభాధరమందుఁ గ్రమ్మగాఁ గనుఁగవ బెళ్కుముద్దుఁ గులుకంగ నిజేశుని మోము చూచి ల జ్జను దలవాంచి చిల్కవలె జాణతనంబున నవ్వు చిట్లనెన్.

⁠ 220

సీ.⁠

ఆత్మేశ చోరుఁడ వై నీవు మాచెంబు         దెచ్చినా వది యేమి చెప్పవోయి మఱి యజ శివులముందఱఁ జిన్నపని నీవు         చేసినదే చాలు చెప్పవోయి అల లక్ష్మికిని నాకుఁ దలవంపుపని నీవు .         చేసినకత మేమి చెప్పపోయి ఘననాక బలికాలమునఁ దేఱ కీయల్కఁ         జేసి వచ్చిన దేల చెప్పవోయి

⁠

తే.⁠

దేవ పెండ్లికి నీ వప్పుఁ దీసినట్టి ద్రవ్యమున కీడుగా దొంగతనము చేసి

⁠