పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/314

పంచమాశ్వాసము

307

⁠

తెఱవ లైనట్టివారికీ నెఱుక చెపుచుఁ బొట్టఁ గడుపుచు నుండుదు పొలఁతులార.

⁠ 14

తే.⁠

అనిన వా రిట్టు లనిరి మాయమ్మ కెఱుక నిజముగా నీవు చెప్పిన నీకు రత్న భూషణా లిచ్చి బంగరుపుట్ట మిచ్చి పొమ్మనును నీ క విప్పింకఁ బూట మేము.

⁠ 15

మ.⁠

అని వా రాసతి కాస్తలై పలికి నెయ్యం బొప్పఁగా దాని దో డ్కొని యంతఃపురమందుఁ జేర్చి రచటం గూర్మిన్ ధరాకాంత దా నిని బంగారపుఁబీటపై నునిచి మన్నింపంగ నీక్షించి యి ట్లనె నాసోదెలసాని నవ్వుచు మహాహ్లాదంబు దీపింపఁగన్.

⁠ 16

తే.⁠

వనిత నీవు భాగ్యవతి నేను గడుపేద దానఁ గాన నాకు దనయునకును బాలు బువ్వ బెట్టి మేలైన విడము నా కిచ్చి యడుగు మెఱుక యెలమి గులుక.

⁠ 17

క.⁠

అప్పుడు క్షీరాన్నంబును దెప్పున బిడ్డఁడును దానిఁ దిని లేచి ముదం బొప్పఁగ ధరణీదేవిని గప్పురవిడె మిమ్మటంచు గ్రక్కున నడిగెన్.

⁠ 18

సీ.⁠

ఆయెఱుకలసాని కాధరణీదేవి         విడె మిచ్చి పల్కె నో వెలఁది మీఁది యేదేశ మిపుడు మీయిం డ్లేడ నుండు మీ         యూరుపే రేమి మాయూరి కేల వచ్చితి వనఁగ నవ్వనితను జూచి సో         దెలసాని నవ్వుచుఁ బలికె నిట్లు

⁠