పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/298

చతుర్థాశ్వాసము

291

⁠

నేమ మొకించుక దప్పక యామానిని చెఱను నిల్చి యడలుచు నుండెన్.

⁠ 328

క.⁠

అనలుఁడు తనసతిచెంగట నొనరఁగ జనకజను డాఁచియుండఁగ నే నా యనిమిషవైరిని దునుముట కనిమిషపతి సుతుని ద్రుంచి యాసుగ్రీవున్.

⁠ 329

సీ.⁠

చేబట్టి లవణాబ్ధి చెచ్చెర బంధించి         కదసి రావణకుంభకర్ణముఖ్యు లగురాక్షసులం ద్రుంచి యందఱు మెచ్చుట         కై యందుఁ జెరనుండునట్టిసతిని గాంచి నీవగ్నిలోఁగాఁ బ్రవేశించి వ         చ్చినఁ గాని నిన్నుఁ జేకొన నటంచుఁ బల్కితి నయ్యింతి పావకజ్వాలల         యందుఁ బ్రవేశించె నందఱు గన

⁠

తే.⁠

నప్పు డిద్దఱు సీతలై యగ్నియందు నిలిచియుండఁగ జనకజ నేను చిలిచి చేడె నీవలెఁ జెంతను జేరియున్న కమలలోచన యెవతె నిక్కముగఁ దెల్పు.

⁠ 330

సీ.⁠

అన విని సీత యిట్లనె దశాస్యుఁడు నన్ను         దెచ్చునప్పుడు నేను దిగులునొంది పరఁగ ని న్బేర్కొని పలువిధంబుల నేడ్వ         ననలుండు దనచెంత నప్పుడున్న వేదవతిని దెచ్చి విబుధాహితున కిచ్చి         నను దనలో డాఁచికొనియె వేద

⁠