పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/258

చతుర్థాశ్వాసము

251

తే.⁠

గాన సంసారసౌఖ్యంబు నేను రోసి నీకడకు వచ్చి విపులవల్మీకమునను గుదిరియుండఁగ నందొక్క గొల్లవాఁడు గొడ్డటం గొట్టె నడినెత్తి యెడ్డెఁ డగుచు.

⁠ 185

క.⁠

ఆగాయము మానెడుకొఱ కాగీష్పతి మందు చెప్పె నయ్యౌషధమే యీగిరిమీద న్వెదకుచు రాఁగా నినుగంటి నోవరాహవరేణ్యా.

⁠ 186

క.⁠

తలగాయము నొప్పింపఁగ బలహీనుఁడ నైతిఁ గాన బలవంతుఁడవై చెలఁగుచు నాపై రొప్పిన నలుకుచుఁ బొదఁ జేరి తిట్టు లనుపమధైర్యా.

⁠ 187

ఆ.⁠

కరుణమీర నీవు గలసి మాటాడితి వందువలన డెందమందుఁ బూర్వ మున్న చింత దీరె నన్ను నీవానిగఁ జెంత నుంచుకొనుము శ్రీవరాహ.

⁠ 188

క.⁠

ఆవైకుంఠము నొల్లక నీవే నేనంచుఁ జాల నెన రెనయఁగ నీ తావున నుండితి నెక్కడ నీ వుంటివి చూడలేదు నే నిం దనుచున్.

⁠ 189

సీ.⁠

హరి యపు డడుగఁగ నావరాహస్వామి         పలికె నిట్లంచు నీపర్వతమున వృషభాసురుఁడు చేరి విడివడి శ్యామాక         ధాన్య మెందుండినఁ దా గ్రహించి

⁠