పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/243

236

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

తత్పరీక్షకు భృగుతాపసేంద్రుఁడు వచ్చి         ధైర్యంబుతో నన్నుఁ దన్ను టేల యది చూచి నాకు నిత్యానపాయినియైన         భామ న న్నిపు డెడఁబాయు టేల

⁠

తే.⁠

కటకటా యేమి సేయుదు కర్మమునకుఁ గాల మెంతటివారైనఁ గడపలేరు శ్రీయువతి యిప్డు న న్నెడఁబాయుకొఱకు గలిగె నద్భుతముగ నెన్నికారణములు.

⁠ 136

తే.⁠

మంచి దిది యొకకొఱఁతగ నెంచు టేల చంద్రబింబమునందుండు చంద్రికవలె విమలయై లక్ష్మి నాయందు వెలయుఁగాని పరఁగ ననువీఁడ దెందు సౌభాగ్యలక్ష్మి.

⁠ 137

క.⁠

సిరి యెదలో నే నెప్పుడు కరము ప్రియంబార నుండి గ్రమ్మఱ నాహృ త్సరసిజమున నిఃవసింపఁగఁ దిరముగఁ జేసుకుని బ్రోతుఁ ద్రిజగము లలరన్.

⁠ 138

సీ.⁠

తోయధికన్యకాస్థూలదేహం బిప్పు         డెందున్నఁగాని నాయంద సూక్ష్మ తను వొప్పుచున్నది దానిచేఁ జింతలే         దైన లోకవిడంబనార్థముగను మొనయు సర్వజ్ఞత్వమును డాఁచి శ్రీరమా         వనితను వెదుకఁగవలయు నిపుడు నే నూరకుండినఁ బూని యోపిక లేని         కొంద ఱందురు లేని నింద లిడుచుఁ

⁠