పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/228

చతుర్థాశ్వాసము

221

క.⁠

చండాలాంగన నొప్పుచు నుండినకులహీనుఁ డూరకుండక నేవి ప్రుండ నటంచుం బెట్టిన పిండంబులఁ గొనరె వానిపిత లయ్యారె.

⁠ 84

క.⁠

అనఁగ శతానందుం డి ట్లనె జనకా కపిలతీర్థమందున మొదటన్ మునిఁగిన పుణ్యముచేఁ గై కొని రాపిండములు వారు కొంకక వింటే.

⁠ 95

సీ.⁠

ఆపుణ్య మటులుండె నటుగాక యాతని         మహిమఁ జెప్పెద విసు మఱుదినంబు పరమముదంబు నాగిరి యెక్కుచుండఁ ద         త్పర్వతస్పర్శచేఁ బాపమెల్ల నాతని విడి వాంతమయ్యె భయంపడి         యప్పాపగహనంబు నప్పుడద్రి పావకంబు దహింపఁగా వియద్వీథి మం         టలు మించె నప్పుడు జలజభవుఁడు

⁠

తే.⁠

వామదేవాదు లీక్షించి వచ్చి దివిజ మార్గముననుండి యాశ్చర్యమగ్ను లగుచు నేమి యీవింత యని మర్త్యు లెంతయు నపు డద్రినిం గనుచుండిరి యదఱిపడుచు.

⁠ 86

ఉ.⁠

అప్పుడు వేంకటాచలమహామహిమంబు దవాగ్నిరూపమై తప్పక విప్రుపాపమును దగ్ధముచేసె నటంచు మాధవున్ గొప్పగ నెంచి శీర్షమునఁ గొల్లఁగఁ బువ్వులవాన నించి యం దొప్పఁగఁ జూచుచుండి రజుఁ డుర్వికి దా దిగివచ్చి నవ్వుచున్.

⁠ 87