పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/187

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

180

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము


క.

కోపం బెవ్వనికైనను
దాపము పుట్టించుఁ గనుక దామసశిష్యుం
బ్రాపునకుఁ జేర్పఁదగ దొగిఁ
దాపత్రయహేతు వగును దనశాంతి సెడున్.

160


క.

దుర్గుణములు విడువక ష
డ్వర్గంబును గూడినట్టివాఁ డతిశయదు
ర్మార్గుం డగు వైరాగ్యము
భర్గుఁడు సెప్పినను వాఁడు పట్టుగ వినునే.

161


వ.

ఇంక సచ్ఛిష్యుఁ డెవ్వడనిన సాధనచతుష్టయసంపన్నుఁడై
వంచన లేక జారచోరక్రూరగుణంబులు విడచి పరమశాంతి
గలవాఁడై మోక్షాసక్తుఁడై గురుసేవఁ జేసి తగ్గురువను
గ్రహంబునకుఁ బాత్రుఁ డైనవాఁడు దేహాభిమానంబు విడచి
ప్రణవపూర్వకంబుగ వేంకటేశానుస్మరణంబు సేయుచు నిజ
యోగబలంబున సుషుమ్నద్వారంబు భేదించుకొని యర్చాది
మార్గంబునం జని పరంబును జెందునట్టి యోగాభ్యాసంబు
సేయలేకున్న నత్యంకగురుభక్తి గలవాఁడై తత్కటాక్షం
బున భక్తిజ్ఞానవైరాగ్యమున నభ్యసించి యుపశాంతిఁ బొంది
జ్ఞానినని యహంకారంబు నొందక యుండవలయు నదెట్లన.

162


క.

జ్ఞానాహంకారంబే
మానవులను జెఱుచుఁగాన మతిమంతులు తత్
జ్ఞానాహంకారంబును
మానుచు నుపశాంతు లగుట మంచిది కాదే.

163


క.

ఉపశాంతి లేనిమనుజుల
జపతపములు యోగవిధులు సవనాదు లొగిం