పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/186

తృతీయాశ్వాసము

179

తే.⁠

పోయి నడిమి సరస్వతిం బొంది గంగ యమునయును నిల్చు నాల్గుమార్గములనడుమ నవబృథస్నాన మొనరించి యాత్మ సోమ యాజి యన నొప్పుచుండు నీయవనిమీఁద.

⁠ 156

ఉ.⁠

ఇంతటి యోగపూరుషుఁడు హెచ్చఁడు తగ్గఁడు సంతసంబు నే కాంతమున న్వసించుఁ దనయందుఁ బరాత్మను జూచుచుండు వి బ్రాంతులు దన్నుఁ దిట్టినను బక్కునఁ దిట్టఁడు నాలి నెప్పు డీ శాంతుఁడు రాజయోగి సుఖసద్గురుఁ డంచు వచింపఁగాఁదగున్.

⁠ 157

సీ.⁠

అటువంటి దేశికుం డిటువంటి యోగంబు         నింతింత శిష్యుస కీయరాదు శిక్షించి కాంతిఁ బరీక్షించి తనశిక్ష         కొప్పినవారికిఁ జెప్పవలయుఁ దనశిక్ష కొప్పని తామసాత్మునకుఁ ద         త్వంబు చెప్పినవాఁడు దంభుఁ డగుచు వేషభాషలచేత విఱ్ఱవీఁగుట గాని         వాఁడు తత్వజ్ఞుఁడు గాఁడు గనుక

⁠

తే.⁠

తొలుతనే శిష్యుఁడగువానిదుర్గుణములఁ జూచి తిట్టుచుఁ గొట్టుచు సుగుణములను జెప్పఁగావలెఁ దనశిక్ష కొప్పుకొన్న నూరకయ శాంతిఁ బొంది తా నుండవలెను.

⁠ 158

తే.⁠

అంతియే కాని దుర్గుణుండైనవానిఁ దాఁ బరీక్షింప శిక్షింపఁదలఁచెనేని వానిదుర్మార్గములు తనమానసమున నిలిచి కోపము పుట్టించి నిక్కముగను.

⁠ 159