పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/161

154

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము

⁠

చెమట మర్ధనంబు సేయఁగఁ దనువునకు దృఢత్వలఘుత్వం బులు పుట్టును. మఱి యీప్రాణాయామముచేత మూఁడు నెలలు మీఁదట నాడిశుద్ధి గల్గును. నిదియ ప్రాణాయామం బగు నింకఁ బ్రత్యాహారం బెట్లన్నను.

⁠ 94

సీ.⁠

శ్రీగురుబోధ విశేషతగలబుద్ధి         చే మానసమును సుస్థిరము చేసి యామదియం దింద్రియవ్యాప్తు లడఁగింప         నందొప్పుగానిల్చు ననిలగతులు కమఠ మంగములను గదలనీయక కుక్షి         యందు డాఁచినరీతి నఖిలవిషయ కరణానిలములఁ జక్కఁగఁబట్టి నిల్పఁగ         నదియ ప్రత్యాహార మనఁగఁబరగు

⁠

తే.⁠

దాన దేహంబు సుస్థిరత్త్వంబు నొందు దీపితంబుగ నేకాగ్రదృష్టి నిలుచు దీని సాధించి యటమీఁద ధ్యానయోగ మెలమి సాధింపవలె నది యెట్టులనిన.

⁠ 95

తే.⁠

రోషదుర్భావవైకల్యదోషములను కపటవచనంబులను వీడి గర్వమడఁచి సద్గురూక్తులు వించును శాంతుఁడగుచు నెపుడు కరువలినూని సర్వేంద్రియముల.

⁠ 96

చ.⁠

అపురుపుసంహరించి గురుఁడానతియిచ్చిన లక్ష్యముద్రలం దుపముగ మానసంబునిడి యొండొకచింతనులేక చిత్తముం జపలతఁ బొందనియ్యక నుషద్వసజంబులనూని లోనఁ దా నెపుడు చలింపకున్న మదికింపొనరించెడి ధ్యానయోగియై.

⁠ 97