46
శ్రీరంగమాహాత్మ్యము
గీ. కట్టి నానాట జీవులఁ గొట్టికొట్టి, గోద్విజశ్రీవధాదులు కోట్లకొలఁది
సేయుచును మీ రెఱుంగక జీవనంబు, నడుపుచుండఁగ నొక పురాణద్విజుండు.
క. త్రోవనురా నెటుపోయెదు, పోవగనిత్తునె తెగించి పొలియింపక నా
చేవాలున ననఁబరువున, రావెఱచి భయార్తుఁ డగుచు బ్రాహ్మణుఁ డనియెన్.
శా. చేతన్ బైకము లేదు వస్త్రము శతచ్ఛిద్రంబు భిక్షాశన
వ్రాతం బాత్మ శరీర మేమిటికి నాప్రాణంబులాశింప నా
యాతాయాతము లేమి నీ వెఱుఁగవే యశ్రాంతహింసాస్యమ
జ్జాత్తాశంబై భవత్ప్రచార మతివిశ్వాసంబు మోసంబకో.
క. వలదని చోరుండింతటి, చులకని బాపడవు హేతుశూన్యుఁడవయ్యుం
బలుకార్యములున్న గతినె, తలఁపున నెటుఁబోయెదనిన ధాత్రీసురుఁడున్.
ఉ. పోయెదఁ జంద్రపుష్కరిణిపొంతను స్నాన మొనర్ప దేవతా
ధ్యేయుని శేషశాయిని రమేశుని రంగనిఁ గొల్చి ఖేదముల్
మాయగఁజేయు నన్న నిజమా యిది నమ్ముకు నీదుమాట వి
చ్చేయుము చంద్రపుష్కరిణి జేరువనున్నది యో ద్విజోత్తమా.
క. రంగమను మాట వినినఁ, గఱంగు న్నామనను దగ్గఱనెయున్నది యే
నెంగలినై యిన్నాళ్లును, దొంగిలిసాకితిని పక్షి డక్కె మహాత్మా.
క. ఈమాట విన్నయప్పుడె, నామతిఁ గడు భీతిపుచ్చి నానడకలకై
యే మీవెంటనె వచ్చెద, సామీ కడతేర్పుమనుచు జాగిలి మ్రొక్కెన్.
ఉ. మ్రొక్కిన భీతియేమిటికి ముందర నున్నది రంగమందిరం
బిక్కడి కామదాసరసు నీపగ లింటికిఁజేరవచ్చు ర
మ్మక్కడి కేల పాపభయమం దెడవంచు ద్విజుండు బోయినం
దెక్కలికాడు జేరె మహి దేనలలామము రంగధామమున్.
గీ. చంద్రపుష్కరిణినామ సరసిఁ జేరి, పాపములు వోయి యున్నాడె ప్రాణములును
వాసి పంచత్వ మొందిన వచ్చిరపుడె, జమునిదూతలు కట్టుకుచనిరి వాని.
క. యాతనలం బొదలించుచు, చేతులు బిగఁబట్టి కొట్టి సేనిబాధ
ల్పాతాళింపఁగఁజేయుచు, దూతలు చనజూచి విష్ణుదూతలు కరుణన్.
మ. కరుణాలోకులు విష్ణుసాధనకరు ల్కంజాతపత్రేక్షణుల్
శరణాభ్యాతరక్షలక్షములు రాజత్కాంచనచ్ఛాదనుల్
వరకేయూరకిరీటకుండలు లలాటాక్షోర్ధ్వపుండ్రాంకు లు
త్కరులై మాత్రవతీశు యానతిని వక్కాణింపుచున్ వ్రేల్మిడిన్.
