తృతీయాశ్వాసము
43
క. జ్ఞానంబె హృదయసిద్ధయు, జ్ఞానమె శుభకారణమును జ్ఞానమె యానం
దానుభవహితమగుటన్, జ్ఞానంబగు నావగడుపు సంసారాబ్ధిన్.
గీ. ఆత్మయనియెడు బుద్ధిని నాత్మయందు, ననుప సంసారభూరుహంబునకు నదియె
హేతునగుఁగాన విజ్ఞానహేతిచేత , యది మొదల్గొని తెగఁగోయ నతఁడ యోగి.
క. ఓయాచార్యోత్తమ నిను, డాయుట మది నే నినిష్టుఁడనఁగా నలతున్
మీయడుగులు జేరుటకయి, యే యత్నముఁ జేసినాఁడ హృదయములోనన్.
శా. కారుణ్యామృతసాగరుంవు మనఃకాలుష్యముల్ దీర్ప నీ
వేరూపంబున బల్క నేర్తువన లక్ష్మీశుండు యోగీంద్ర నీ
ప్రారంభించిన యాత్మయోగ మతిగోస్యం బేరికిం దెల్పరా
దీరూపంబునఁ గూడ దెవ్వరికి నే నీ యొక్కడన్ దక్కఁగన్.
సీ. అదియెట్టులన్న యౌ నాశచే బయలుగా నఱకు సంసారకాననము నీవు
శాస్త్రంబులందు నిశ్చయబుద్ధినునిచి యాప్రకృతిని విడనాడి పలుకునపుడు
స్వస్తికామినయి యాసనములలో నొక్క యాసనంబంది లఘ్వాసివగుము
పోనీక యింద్రియంబులవెంటఁ చిత్తంబు మగుడింపు నీవశంబగుచునుండు
పొరయు మహదాదులెల్ల నబ్బురముఁజేసి, తోఁచినవియెల్ల మిథ్యగాఁ ద్రోచియపుడు
నిలకడైయెద్ది నిలచి నీ నెమ్మనంబు, దానదవిలించి పొందు మాత్మానుభవము.
గీ. నిర్వికారంబు నిత్యంబు నిష్కళంక, మఖిలకర్మవిదూరమౌ నాత్మ నెఱిఁగి
నాత్మ నానందసౌఖ్యరసానుభవము, నొంది సుఖియై రమింపు మేమున్నయటుల.
క. నీ వైదును రెండై తగు, నావరణము లుత్తరింప నది బ్రహ్మంబౌ
కైవల్యము ముక్తియు నది, యావల మఱి లేదు నీకు యన్యము పలుకన్.
గీ. అనుభవైకవేద్య మగునది విశ్వాస, హీనులకును భక్తి లేనివారి
కెందు నాస్తికులకు నిది యుపదేశింప, వలువ దనిన మౌనివర్యుఁ డలరి.
ఉ. విచ్చెను సంశయంబులు పవిత్రగుణాకర దాపశక్తి దా
నెచ్చటనుండు పొంద నది యెక్కడ నున్నది బ్రహ్మ మెట్లు నా
యిచ్చఁ దదాత్మతం బొరయనీయక యించుక చిక్కుఁదీర్ప నీ
వచ్చినరాక నా సుకృతవాసనయున్ ఫలియింపఁ జేయదే.
గీ. అనిన నీక్రియ శ్రీమంతులైనవారు, నితరవిజ్ఞానపరతత్వ నిర్మలాత్యు
లింద్రియీతీతప లడుగరే రిట్టిదనుచు, నెవ్వఁ డెఱిగించునని గురుఁ డిట్టులనియె.
క. మౌనీంద్ర మునుపు వింటివి, వీనుల నిది యనుభవైకవేద్యం బనఁగా
జ్ఞానాధికు లెవరందురు, మానసమున బ్రహ్మమనెడు మహితార్థంబుల్.
