శ్రీరంగమాహాత్మ్యము
క. అనుచుం ప్రణవ నమోవా, కనిహితనారాయణాత్మక చతుర్ధ్యంతా
భినుతి సమంచిత సాష్టాం, గనమస్కృతిపూర్వకంబుగా సురలెల్లన్.
క. సర్వమయ సర్వభావన , సర్వాత్మక సర్వసాక్షి సర్వశరణ్యా
సర్వేశ సర్వ భావన, సర్వప్రద సర్వరూప సర్వారాధ్యా.
క. విశ్వనుత విశ్వానిర్మిత, విశ్వావన విక్వనిలయ విశ్వాధారా
విశ్వేశ విశ్వరంజన, విశ్వాలయ విశ్వదూర విశ్వాకారా.
క. ఉరగాయుతేశ నత సు, స్థిరమూర్తి వచింత్యభుఁడవు చిరతరవిద్యా
సురమూర్తివి పరమాత్మవు, పరమానందాత్మకుఁడవు బ్రహ్మమవు హరీ.
గీ. అనుచు నజహరముఖ్యులి ట్లభినుతించి, పల్కిరి సనత్కుమారు తపంబుచేత
కమలిపోనున్న వెల్లలోకములుగాన, దెలియనిది మాన్చి మము కృపాదృష్టిఁ గనుము.
క. ఈయత్నమైనజాలున్, మాయందఱి పదవులెల్ల మన్ననతో మీ
రాయోగివరున కిచ్చిన, యోయచ్యుత మాకు మిగులనుత్తమ మభవా!
ఉ. ఈతఁడు శూలి యీతఁ డజుఁ డీతఁ డితండు సురేశ్వరుండు మా
చేతను గానికార్య మిది చిత్తములోఁ గృపయిచ్చి వేగ వి
చ్చేతురు గాక యన్న నునుజైక్కులపై యెలనవ్వు మీఱ ల
క్ష్మీతరుణీసహాయుఁడును జీవుల కానతి యిచ్చెఁ బ్రేమతోన్.
క. ఇపుడాసనత్కుమారుని, తప మే నెఱుఁగుదును వాని తలపొనగూర్తుం
గృపచే మానుఁడు మీమీ, చపలత్వము లనుచుఁ బనిచె సకలామరులన్.
సీ. అత్యంతఖేదభయార్తులై వచ్చి శ్రీహరిఁ జూచి యలకొంటిరనుట యెంత
యొదురు నారాయణస్మరణ పర్యవసానపావనంబును బూర్వభాషితంబు
విన్నామెకామె యవ్వెన్నుఁ డింద్రాదుల ననిచి సనత్కుమారాశ్రముంబు
తాజేరునపు డుపాధ్యాయుఁడై వెంట ననంతాహిరిపులు సేనాని పంచ
సాధనమ్ములు శిష్యుల జాఢ కృష్ణ, మృగమహితచర్మపరిధానులగుచు దాను
పలుక పాదార్థరుక్సామములను వరుస, నధ్యయన మొనరింపుచు ననుసరింప.
గీ. ఆగమాంతపురాణేతిహాసములు తి, రోహితాకారములను జేరుర భజింప
నారదసనందనాదులు, బార్షదులును, భాగవతులును సురలు నప్పగిదిఁ గొలువ.
శా. చేరన్వచ్చి సనత్కుమారు నెదురన్ జిత్రంబుగా నిల్చు దే
వారాధ్యుం గని లేచి యంజలిపుటీహస్తాబ్జుఁడై ధాతయో
స్వారాజో హరుఁడో మరుండొ యితఁ డిచ్ఛారూపసంచారుఁడై
యీరూపంబున నన్నుఁ బ్రోతునని లక్ష్మీశుండొ నిక్కంబుగన్.
