పుట:శ్రీరంగమాహాత్మ్యము.pdf/136

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

నవమాశ్వాసము

131

      బంగరువ్రాతపట్టికల చాటిల రా మొలకట్లు దాయితుల్
      సంగడివిప్రకోటులకు సన్మునివాటుల కిచ్చె నచ్చటన్.
గీ. ఇచ్చఁ దనుఁ బ్రీతుగాఁ జేయు నృపుని గాంచి, సేమమే రాజ మరలివచ్చితి వదేమి
      యనిన నీకృప నోస్వామి యందఱమును, వసుధఁ బరిణామమున నున్నవార మిపుడు.
క. నినుఁ బూజ చేసి రంగము, గనుఁగొని శ్రీరంగనాయకస్వామిని నే
      మనసార గొలిచి రావలె, నని వచ్చితి ననిన మునియు నౌ గా కనుచున్.
గీ. చంద్రపుష్కరిణీసరస్నాతుఁ డైన, రాజు వెంబడి వచ్చి శ్రీరంగధామ
      మందిరము జొచ్చి గరుడునిమంటపంబు, మీరి యొయ్య విమానంబుఁ జేరె నపుడు.
క. భూమీశుఁ డపుడు కణ్వమ, హామునిఁ గనుఁకొనుచు వినతుఁడై మ్రొక్కిన యా
      భూమీపతి కాశీర్వా, దామలమంత్రాక్షతంబు లత డొసఁగుటయున్.
సీ. ఆరాజు మది ముదం బలరంగ నలరంగ మందిరమణిమయాళిందకనక
      పంజర శారికా పారావత మరాళ కేకినీ శుక ముఖోద్గీయమాన
      రంగరంగాతిసంరావకేళీతాండవములు జూచుచు ననవసరమగుట
      సేవింపదరిగాక శ్రీవిమానద్వారపాలకోపాంతభూభాగమునను
      రత్నకుట్టిమముల మౌనిరాజులెల్ల, కెలన వసియింప దానొక్కవలన నుండి
      కణ్వముని జూచి యుబుసుపోకలకు రాజు, పలికె వాల్మీకిమౌని చెంతల వినంగ.
క. ఈలోకు లెల్లవారున్, గాలమునకు వశ్యు లట్టి కాలము దానిన్
      గాలవశంబున బొందెడు, నేలా నీమర్మ మానతిమ్మని పలుకన్.
మ. గరిమన్ గణ్వమునీంద్రుఁ డిట్లను కళాకాష్ఠాముహూర్తంబులన్
      దిరుగన్ గాలము స్థావరంబుల సురల్ తిర్యఙ్మనుష్యావళుల్
      గెడయో కాలములోనివారలె త్రిలోకీభర్త శ్రీరంగభా
      గ్వరశయ్యాశయుఁ డీతఁ డొక్కఁడును కాలాధికుం డెన్నఁగన్.
క. ఈలీలన్ రంగేశుఁడు, కాలమునను గడచినతఁడు కాలాత్ముఁడు నౌ
      నాలింపు మనుఁడు నాలో, వేళాయెన్ సేవ కనుచు నెర నేకాంగుల్.
శా. తోమాలెల్ గొనిఁరాగ వెంబడి మునిస్తోమంబు రా రంగమా
      భూమీశోత్తముఁ డొయ్యఁజేరి యెదుటన్ భోగీంద్రతల్పున్ హరి
      శ్యామాంభోధరదేహు రంగనిభు శ్రీజానిన్ విలోకించి ధా
      త్రీమందార యనాథరక్షక జితంతే పుండరీకేక్షణా.
చ. తొణుకుకరళ్ళలో జలధి దోడొకరేనియు లేవనీ నకా
      రణముగ ముద్దుపాదము కరంబున గూర్చి ముఖంబు జేర్చి యా