అష్టమాశ్వాసము
121
క. కలదే యేకాదశితో, తులగా వ్రత మనిన ముదముతో మైత్రేయున్
నలవచ్చి మ్రొక్కి యిట్లని, సలిపెన్ తద్వ్రతము మోక్షసంగతి నొందెన్.
క. ఏకాదశ్యాంగంబై, వైకుంఠప్రాప్తి సేయు ద్వాదశి వినుమీ
నీకథయని తా వెండియు, వాకొనియెన్ యోగివలన వాల్మీకి వినెన్.
చ. కుశలుఁ డనంగ రాజొకఁడు కుంభినిపై స్వశరీరముక్తుఁడై
దశదిశలున్ మణిద్యుతవితానము నిండు విమాన మెక్కి తా
ను శమనురాజధానికి జనుండు తదర్చ లొసంగి కొల్వులో
విశద సువర్ణపీఠమున వేడుక నుంచె సమాదరంబునన్.
క. తనదు పురివైభవమునం, గనుపింపఁగఁ దగిన మణిహగాండ్లను గూర్పన్
జనపతి వారలవెంబడి, జని సంయమ నీపురప్రచురము లెల్లన్.
ఉ. రక్కసి శూలముంగొని పరామరిశింపుచు రాఁగ నొక్కచోఁ
జక్కని దేవకామినుల సందడి జేర్చి సుఖించువారి నొం
డొక్కట రత్నభూషణసముజ్వలులై వెలుగొందువారి వే
రొక్కట దివ్యభోగముల నుండెడివారిఁ గ్రమక్రమంబునన్.
గీ. చూచుచును వచ్చి దక్షిణక్షోణియందు, భయదహాహారవరుతిప్రపంచఘోష
మాలకించి యదెట్టిదోయనుచు వారి, నడిగి వివరంబుగావిని యచటఁ జేరి.
సీ. రౌరవంబును మహారౌరవంబును నశిపత్రవనము కాలసూత్ర కూప
మంధతామిప్రలాలంబు సేవనములు కంటకంబు నధోముఖంబు కూట
శాల్మలియును విశపసమయఃపాత్రభంజనము తప్తాగ్నిసేచనము తైల
భాండ మజ్ఞన మగ్నికుండ గోపనశిలాభక్షణంబులు క్రిమిభక్షణంబు
రాక్షసకరాళమును వికరాళమును వి, ధుంతుదము కుంభిపాకంబు ధూమగర్త
మనఁగ నిరువదియొక్కటి నైనయట్టి, ఘోరనారకభీభత్సకూపములను.
క. పడునారిఁ బొరలువారిన్, బొడవెట్టెడువారి మునిఁగిపోయెడు వారిన్
దడఁబడువారిన్ భయమున, సుడిగొనువారలను దేరిచూచి భయమునన్.
క. గడగడ వణకుచుఁ గన్నుల, గడువడి మూసుకొని చెవుల గరము లదిమి య
క్కడ నిలుపక వైవస్వతు, కడకుం జని కేలు మొగిచి కరుణాపరుఁడై.
క. ధార్మికుఁడ వీవు నీకున్, ధర్మాఖ్య జెలంగ నిట్లు దండింపఁగ నే
కర్మములు చేసి రేలా, శర్మేతరు లైరియనిన శమనుం డనియెన్.
గీ. ఈశ్వరాధీన మిది పనియేమి తనకు, బ్రహ్మవ్రాసిన కట్టడ పాపపుణ్య
ఫలము లనుభవ మొందు నీప్రాణికోటి, కర్మవశులకుఁ గాదనఁగాఁ దలంచె.
