96
శ్రీరంగమాహాత్మ్యము
క. ఈయీకు నీవిమానము, నీయహివరు నెవ్వరైన యెఱుఁగ కితర దే
వాయతనసామ్యబుద్దిం బాయరు వారలకుఁ బాలుపడు నిరయంబుల్.
క. అనుఁడు పురోహితువచనము, విని యలరుచు రంగధాము విభవంబులకున్
మనమున వెరగందుచు గ్ర, క్కున కోవెల వెడలె సైన్యకోటులతోడన్.
మ. కనియెన్ రాజు తదీయదక్షిణదిశన్ గావేరితీరంబునన్
ఘనమార్గోపనిరోధకంబగు మహాగ్రావంబుఁ దా నందుపైఁ
దనయాప్తావళిఁ గూడి యెక్కి యతులోత్సాహంబుతో సహ్యనం
దన సౌభాగ్యము రంగధామమును గాంతారాశ్రమవ్రాతమున్.
క. కనుఁగొని మెచ్చుచు గిరిపైఁ, దనకన్నులనెదుర నంతధారుణిఁ గనియెన్
గనినంతయు నర్చించెన్, జనపతి శ్రీరంగధామ సదనంబునకున్.
చ. పొడగనవచ్చు వారికిని భోగమువారికి నాటకారికిన్
దడిగెలు మోచువారికిని దండలుగట్టెడువారికిం బ్రియా
నడపుతలంపువారికిని నంబులవారికి సాచినట్టి యు
బ్బడుగుల బోయివారికి ధనాంబరభూష లొసంగెఁ బొంగుచున్.
చ. అది గిరిదుర్గమై దనరు నంతకుఁ జుట్టును గోలలట్టడల్
సదనములు న్నగళ్ళు వనజాత లగడ్తలుఁ గొత్తడంబులున్
బదిలములై యెసంగ యొకపట్టణ మందముగా నొనర్చి తా
మదగజ ఘోట వీరభట మంత్రి వధూటులతో వసింపుచున్.
క. దినమున్ శ్రీరంగమునకుఁ, జనుచున్ రంగేశు దివ్యచరణాంబుజముల్
గనుచుం గుమ్మరుచున్ బహు, దినములు వర్తించె నపరదివిజేంద్రుఁ డనన్.
శా. ఆరాజోత్తముఁ డిట్లు వర్తిలి తలంపంతర్ముఖంబైనచో
శ్రీరంగేశు నిజాంశసంభవుని సుశ్రీలున్ సునామున్ సుతుం
గారామొప్పఁగ రాజ్యలక్ష్మి కభిషేకం బింపుమైఁ జేసి తా
నారమ్యాశ్రమవాసమందు మునిచర్యన్ రంగరాట్సన్నిధిన్.
క. కొన్నాళ్ళు నిలిచి శ్రీపతి, సన్నిధికిం జనయెఁగాన జను నీకథ పే
ర్కొన్నను విన్నను జదివిన, సన్నుతసౌభాగ్యముల నొసంగుదు రెందున్.
క. అనిన భరద్వాజుం డి, ట్లను నావాల్మీకితోడ యల్లది కంటే
విను మోయి నల్లనై యొక, పెనుమ్రాను మహానగంబు పెంపువహించున్.
సీ. మఱియుఁ జూచి క్రుమ్మరుచున్నవార లాక్రింద నానామౌనిబృంద మెపుడు
శ్రీఖండతామ్రపర్ణీపరిమళ శీతమలయానిలంబులు మలసె నిపుడు
