పుట:శ్రీమత్త్రికూటాచల మాహాత్మ్యము.pdf/128

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

96


మఱియు నన్న గేంద్రంబునం దహంహంబునుం దిరుగుచుండి యతం డయ్యై
యడవుల విహరించు సిద్ధ సమాజంబుల జాడలు వీక్షించి తన మనంబున
నిట్లని వితర్కించె 39

ఈ ద్రోణికలచెంత నిందాక నొక సిద్ధుఁ
         డతి నిష్ఠ జలకంబు లాడబోలు
నీ బిల్వతరుసీమ నిందాక నొక సిద్ధుఁ
         దీశ్వరార్చారూఢి నెసఁగబోలు
నీ తరుచ్ఛాయల నిందాక నొక సిద్ధుఁ
         డాసక్తి విశ్రాంతి నందబోలు
నీ గుహాంతరవీథి నిందాక నొక సిద్ధుఁ
          డురుసమాధిస్థితి నుండబోలు
తలఁప నీ స్థలంబందున త త్తదుచిత
కలిత చిహ్నంబు లేర్పడ గానిపించె
సిద్ధులెప్పుడు న గ్గిరి సేవసేయ
నరులు సేవించుటే వింత. నాకుఁ జూడ.40

ఈ నగరాజ మందున మునీంద్రు లనేకులు నిల్చియుండుటన్
మానుగ నిన్నగంబు మునిమంద యటంచు వచింతు రిచ్చటన్
బూని తపంబు జేసిన నపూర్వ సుఖంబులు భోగభాగ్యముల్
మానిత మోక్ష సంపద లుమాపతి యిచ్చును మానవాళికి.41

అని విచారించి యతండు.42

లీల నగరాజు ధారణలింగమైన
కోటిలింగంబు బూజించుకొనుట శైవ
ధర్మ లోపంబు గాదని దలఁచి యమిత
పూజ గావించెఁ గోటీశుఁ భూరిభక్తి. 43