ద్వితీయాశ్వాసము
53
| గన్నులు చల్లఁగాఁ గనుఁగొందు నేను మి | |
తే. | వీవు మారాజుపైఁ గూర్మి నిలుపు గలిగి | 86 |
తే. | వెలఁది! సంకల్పసోపానవితతియందు | 87 |
తే. | హంసతూలికాతల్పంబునందు మేనుఁ | 88 |
వ. | బాల! యాలేఖ్యమయభవన్మూర్తిసౌందర్యసందర్శనలాలసుండును నశ్రుధారాధౌతదీర్ఘలోచనుండును నిశ్శ్వాసపరంపరాసంపాతపరిమ్లానపాటలాధరుండునుఁ బ్రవాళశయ్యాశరణకమ్రశరీరుండును మదనదాహజ్వరారంభకంపితస్వాంతుండును నయి, విప్రలంభవేదనావికారంబున నకాండహాసంబును నకారణభయంబును ననవసరసముత్థానసంభ్రమంబును నలక్ష్యప్రేక్షణంబును నప్రతివచనవాగారంభణంబునుం గలిగి యార్తిధారాప్రవాహంబున మూర్ఛాంధకారపంకంబున మునుంగుచున్నవాఁడు, భవత్ప్రాపకం బైనదోషంబునకు వెఱవఁడు. దాస్యంబున కైన లజ్జింపడు. | 89 |