సప్తమాశ్వాసము
241
| నర్థవాదాంశ మఖిలంబు ననృత మయ్యె | 87 |
వ. | అని యీప్రకారంబు వాచాటు లై టిట్టిభంబులుంబోలెఁ గర్ణకంటకంబు లైనదుర్వర్ణంబులు వేదంబు ప్రమాణంబు గా దనియును నాగమంబుల నగడు నేసియు ధర్మంబుల మర్మంబు లుచ్చి పో నాడియు పురాణంబులఁ ద్రాణలు సెఱిచియు నితిహాసంబుల నపహసించియు యామళంబులం గలంచియుఁ జన్నంబులఁ జిన్నవుచ్చియు మంత్రపారాయణంబులఁ దృణీకరించియుఁ గలికిఁ గౌతూహలంబును జైనులకు సమ్మానంబును బౌద్ధులకు నుధ్ధతియును జార్వాకులకు నిర్వృతియు లోకాయతుల కుత్సేకంబును బాషండులకుం జెవులపండువును గాపాలికుల కుపకారంబునుం గాఁ గైవారంబు సేయుపాఠకులం గనుంగొని శక్రుండు సక్రోధుండును వరుణుం డరుణలోచనుండును నగ్ని యుద్విగ్నమానసుండును గృతాంతుం డత్యంతరోషుండును నై యయ్యాశాపతులు నలువురు నల్గిక్కు మొగంబై “యోదురాత్ములారా! యేమిదుర్భాషణంబు లాడెదరు? దంభోళిధారాసంరంభంబును బాశవల్లీసముల్లాసంబును సముజ్జ్వలజ్జ్వాలాకరాళతయు నుద్దండగదాదండతాండవంబును నెఱుంగరె? యేల ప్రేలెదరు? పుత్రకామేష్టి శ్యేనకారీరీ ప్రముఖంబు లగుమఖంబులు దృష్టఫలంబు లగుటం గన్నులం గానరే?యావేశంబున గయాశ్రాద్ధాదు లపేక్షించు భూతంబులం జూచి పుణ్యఫలంబులు తెలియ రావె? యంగారప్రవేశంబు దేహంబులు పొక్కకుండుట నేత్రోత్పాటనంబునఁ గన్నులు | |