పుట:శృంగారనైషధము (1951).pdf/134

చతుర్థాశ్వాసము

117

తే.⁠

నందనోద్యానవీథికాంతరములందుఁ బూర్ణచంద్రాస్య! విహరింపఁ బోవ వెఱుచుఁ గల్పతరుపల్లవంబులు గమిచి మేసి కోకిలం బెప్డు గూయునో కొసరి యనుచు.

⁠ 20

తే.⁠

పరమ మగుకోటి కెక్కె నోపద్మనయన! నవనవం బైననీజవ్వనంబుతోన యసమబాణునిచాపంబునందు గుణము భామ! నీయందు సుత్రాముప్రేమగుణము.

⁠ 21

ఉ.⁠

ఆరసి చూచి తాపమునయందును రూపమునందుఁ బూర్ణిమా తారకరాజుగాఁ దలఁచి తన్వి! భవద్విరహాతురుండు జం భారి నిగుడ్చు భ్రాంతి నుదయావసరంబుల నొద్దనుండి రో షారుణ మైనలోచనసహస్రము బాలసహస్రభానుపైన్.

⁠ 22

తే.⁠

మూఁడుకన్నులవేల్పుతో మోహరించి నేఁడు దేహంబు లేక యున్నాఁడు దాను వేయికన్నులవేల్పుతో విగ్రహించి వనిత! యిం కేమి గానున్నవాఁడొ మరుఁడు.

⁠ 23

చ.*⁠

చిలుకలు వల్కునో చెవులు చిల్లులు వోవఁగ నంచు నెన్నఁడున్ వెలలఁడు నందనోపవనవీథులకై యటు మౌళిభాగని ర్మలశశిరేఖమీఁదియపరాధమునన్ గజదైత్యశాసనుం గొలువఁడు పాకశాసనుఁడు గోమలి! నీపయి కూర్మిపెంపునన్.

⁠ 24

తే.*⁠

స్మరశిలీముఖకుసుమకేసరపరాగ ధూళిపాళిక చుళుకించెఁ దూర్పుదిక్కు ఇంతి! వేగన్నులును గానఁ డింద్రుఁ డిపుడు నీవిలాసంబుపెంపు వర్ణింపఁదరమె.

⁠ 25