112
శృంగారనైషధము
| | గొని సంభ్రమంబును భయంబును లజ్జయు మనంబునం బెనంగొనంగ నంగనాజనులు సమయసముత్థానఝళఝుళాయమానమణితులాకోటివాచాటీభవత్సభాభవనాళిందంబుగా నందఱుం బ్రత్యుత్థానంబు సేసిరి. ధీరోదాత్త గావున నయ్యాదిగర్భేశ్వరి సమున్నతకనకాసనంబున మున్నున్నయునికిన యుండి యనిర్వచనీయం బైనయానందంబు డెందంబున ననుభవించుచు ‘నెవ్వండ? వెందుండి యేతెంచి, తెట్టు వచ్చితి?’ వని యడుగనుండి మరలఁ జంద్రుండొ! యుపేంద్రుండో! కంతుండో! జయంతుండో! యని సందియం బందుచు మొదల హంసంబు సరసబిసనీపలాశంబుమీఁదఁ జరణనఖాగ్రంబున లిఖియించి చూపినం జూచినచిత్రరూపంబుతో రూపంబు సంవదించుటం జేసి యీతండు నిషధరాజని యెఱింగియు శుద్ధాంతసదనప్రవేశంబు దుర్లభంబు గావున మిగుల విశ్వసింపక నిమేషనిస్స్పృహంబు లైనవిలోచనంబుల సాద్భుతంబును సకౌతుకంబును సానురాగంబునుంగా విలోకించుచు. | 2 |
| తే. | అతివ మిథ్యావలోకనాభ్యాసకలన | 3 |
| ఉ. | కేవలసాధ్వసంబున సఖీజను లూరక యుండఁగా మనో | 4 |
