తృతీయాశ్వాసము
97
| ఉ. | స్వర్పతిచిత్తవృత్తి గలుషత్వము నొందునొ యన్భయంబు నా | 143 |
| చ. | తనహృదయాధినాయకునిఁ దక్కగఁ దక్కొరు సన్నుతింపగా | 144 |
| వ. | అని తెగనాడి యచ్చేడియ సముచితప్రకారంబున బిడౌజసుని దూతికను వీఁడుకొల్పె నగ్నియమవరుణులసంచారికలునుఁ దమతమకు నదియ యుత్తరంబుగాఁ గైకొని యయ్యుత్తమాంగనం దగినతెఱంగున నామంత్రణంబు చేసి చనిరి, యంతర్హితుం డైనధరణీకాంతుం డావృత్తాంతం బంతయు నెఱింగి సంతోషభరితాంతఃకరణుం డై యక్కాంతారత్నంబునుం గనుంగొనియె నప్పుడు. | 145 |
నలుఁడు దమయంతీసౌందర్యమును వర్ణించుట
| తే. | ముదిత క్రొమ్మేనికాంతిలో మునిఁగె మొదల | 146 |
| తే. | మానవతిమూర్తి యాపాదమస్తకముగఁ | 147 |
