పుట:విక్రమార్కచరిత్రము.pdf/240

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

192

విక్రమార్కచరిత్రము


క.

అనవుడు ధరామరేంద్రుని
కనుపమ మణిభూషణాదు లగుసంపదలన్
మనమలరఁ జేసి గృహమున
కనిచె సభాపదులు నిచ్చ నచ్చెరువందన్.

155


వ.

ఇత్తెఱంగున విక్రమార్కావనీశ్వరుండు సత్యవచనప్రత్యుపకారపరాయణుండై ధరాపరిపాలనంబు సేయుచుండె నంత.

156


కమలాకరుని వృత్తాంతము

తే.

అన్నరేంద్రుపురోహితుఁ డార్యనుతుఁడు
వేదవేదాంతవేది వివేకఘనుఁడు
దత్తనూజుఁడు మదవతీచిత్తహరణ
హరిలీలాకరుఁడు కమలాకరుండు.

157


వ.

అక్కుమారుండు విద్యావిదూరుం డగుట గనుంగొని జనకుం డతని కిట్లనియె.

158


క.

శత్రుఁడు చదువనిపుత్త్రుఁడు
శత్రుఁడు ఋణకారి యైనజనకుఁడు, మిగులన్
శత్రువు రూపసి యగుసతి
శత్రువు దుశ్చరిత యైనజనని తలంపన్.

159


క.

కుల ముద్దరింపు చదువం
దలకొనుము “వచ స్సుభాషితపరివ్యక్తం
బల మేవ హి కేవల" మను
పలుకు పురాతనము గాక ప్రక్షిప్తంబే.

160


వ.

అని ప్రార్థించినం గమలాకరుం డొక్కింతచింతాక్రాంతుండై యుండి నిశ్చితాంతఃకరణుండై తండ్రి కిట్లనియె.

161


ఉ.

వేదపురాణశాస్త్రముఖవిద్యలు సర్వము నభ్యసించి, లో
కాదరణీయసారకవితాభ్యసనం బొనరించి మేటి నై
యాదిమునీంద్రవర్తనగుణాఢ్యుఁడనై చనుదెంచి, నీకు స
మ్మోద మొనర్తు నాపలు కమోఘపదం బని చెప్పి నమ్రుఁడై.

162