ద్వితీయాశ్వాసము
43
గీ. | వాణి, నాకంటె మున్ను నావరుఁడు తనువు | 41 |
వ. | మఱియు నేను మత్పతినిమిత్తం బై యెప్పుడు నినుఁ జూడ వేఁడెద | 42 |
ఉ. | నీపతి మేను వాయునెడ నెయ్య మెలర్పఁ బ్రసూనమంటప | 43 |
క. | అని చెప్పి వాణి చనుటయు | 44 |
క. | భారతి చెప్పిన విధమున | 45 |
వ. | సరస్వతిఁ దలంపఁ దత్క్షణంబ చనుదెంచిన నద్దేవిపాదంబులపైఁ గన్నీ | 46 |
శా. | తల్లీ భారతి మద్విభుండు మృతుఁ డై తా నేఁగె నీ చెప్పిన | |