పుట:వాసిష్ఠరామాయణము (మడికి సింగన).pdf/25

24

వాసిష్ఠరామాయణము

క.⁠

విశ్వాత్ముఁ డైనకాలుఁడు విశ్వముఁ గబళించు మాయ విలసింపఁగ, నీ నశ్వరసంసారంబు ము నీశ్వర మముఁబోఁటిజనుల కేటికిఁ జెపుమా.

⁠ 127

గీ.⁠

ఇంద్రియములె శత్రు లింద్రియంబులకును; సత్యమున నశించు సత్యనియతి యాత్మ నాత్మ యణఁచు నతిఘోర మగుకాల మహిమఁ దన్మనంబు మనముఁ జెఱుచు.

⁠ 128

ఉ.⁠

దిక్కులు కొండలుం జుణుఁగు, దేశము లెల్ల నదృశ్యమై చెడున్; జుక్కలు డుల్లు, నంబుధులు శోషిలు, విష్ణువిరించిరుద్రులున్ దక్కక గ్రాఁగిపోదురు, బుధస్తుత కాలుఁడు వేచి మ్రింగఁగా; నక్కట మర్త్యు లెల్ల మనునాసలు చేయుట మోస మౌఁగదే.

⁠ 129

క.⁠

అనఘుఁ డవాచ్యుఁ డదర్శనుఁ డనుపముఁ డశ్రాంతుఁ డభవుఁ డజ్ఞాతుఁడు నాఁ జను విభ్రమకాలుఁడు భూ జనము విడంబించు చుండు సన్మునివర్యా.

⁠ 130

గీ.⁠

సభ్యు లైనవారిసంగతి నహములు పుచ్చ కిటను నటను బోయి రాత్రు లింటి కరిగి విశ్రమించుసంసారుల కెట్లు నిద్ర వచ్చు సిద్ధచరిత?

⁠ 131

సీ.⁠

బ్రహ్మయోగీంద్ర యీభవరోగములు నాకు         నేవెంట నెడఁబాయు? నెద్ది సార? మేమార్గమునఁ జేసి యీదుష్టసంసార         దుఃఖంబు వెడలు? సత్పురుషు లొందు గతి నాకుఁ గలుగు మార్గము విస్తరించి మీ

⁠