పుట:వాసిష్ఠరామాయణము (మడికి సింగన).pdf/13

12

వాసిష్ఠరామాయణము

⁠

ఘనమోహతమము దూరం బునఁ దొలఁగఁగఁ ద్రోచుమార్గమును వినిపింతున్.

⁠ 57

గీ.⁠

అకట భవపాశ బద్ధుండ నైననాకు వెడలఁ బ్రా పెద్దియో యని వెఱచుచున్న యార్తు డధికారి యగుఁ గాని యజ్ఞుఁ డైన దజ్జ్ఞుఁ డైనను దీనికి దగఁ డొరుండు.

⁠ 58

గీ.⁠

కానఁబడు లేక విరియు నారావర్ణ భాతి నీజాగరభ్రాంతి భ్రమలఁ బెట్టు నదియుఁ బలుమాఱు దలఁచినయంతకంటె నట్టితలఁపులు దలఁపనియదియ లెస్స.

⁠ 59

గీ.⁠

కానఁబడ్డవి మిథ్యలు గాఁగఁ దెలియు జ్ఞానమునఁ జేసి దృశ్యమార్జనము సేయఁ, జిత్తగేహంబు విమల మై చెలఁగి నిత్య మైననిర్వాణపదవృత్తి యంద మొందు.

⁠ 60

వ.⁠

అట్లు గాక కేవల శాస్త్రగతంబులం బడి పొరలు సంసారులకుం గల్ప శతంబుల నైనను మోక్షంబు పొందనేరదు. అందు మోక్షం బెట్టి దనిన, నఖిల వాసనాపరిక్షయం బని సెప్పంబడు. అవ్వాసనలు మలి నయు శుద్ధయు నన రెండు దెఱంగు లై యుండు. అందు మలినవాసన యజ్ఞానతమోవృత్తియు నహంకారయుక్తంబును జన్మకారిణియు నగు. మరియు శుద్ధవాసన వేఁచినబీజంబుంబోలెఁ బునర్జన్మాంకురంబు బొడమనీక దేహార్థంబు ధరియింపంబడి తజ్ జ్ఞ యగు. అందు శుద్ధ వాసనాయుక్తులు జీవన్ముక్తుఁ లనంబడుదురు. అందు-

⁠ 61

క.⁠

జీవన్ముక్తుఁడు రాఘవుఁ డీవసుధాతలమునందు; నేర్పడ్డ విను మ ద్దేవుచరితంబు జరనుం

⁠