52 రాధికాసాంత్వనము
సుద్దపుటద్భుతరసముస
కొద్దిక యై చూచువారి నొగి లోఁ గొనునే. 48
చ. జలజము కల్వ లొక్కదెస శౌరివిశాలవిలోచనంబులం
దుల గనఁ గోరి హంసతతితో జలమందుఁ దపంబు సల్పఁగాఁ
గలిగెను దోసము న్బగలుఁ గ్రమ్మఱ నాకనుదోయి నెంచఁగా
జెలఁగెఁ బికస్వరం బమర శ్రీధరణీకరభూషణంబు లై. 49
క. మురహరుని వంకబొమ్మలు[1]
మరువిండ్లే కాక యున్న మగువలమనముల్
మెఱుఁ గైనచూపుతూపులఁ
గురిసి విభేదించుదారి గొనునే జగతిన్. 50
తే. తనుఁ దలఁచి దీను లిడు మొఱ ల్వినఁగ లేక
యతులనవదివ్యసంపద లలరఁ జెలఁగు
శౌరివీనులు శ్రీలె పో సారె కటులఁ
గాక కనుదమ్ములటు మేలు గనఁగ నేల. 51
తే. శౌరిముఖసామ్యమును గోరి సారసారి
గట్టుపై నెక్కి తలక్రిందు గాఁగ నెంతొ
కాఁకఁబడిపడి తనచేతఁ గాక కాదె
యతనుచిత్తానువర్తి యై యతిశయిల్లె. 52
చ. వల నగునబ్జరూపములఁ బాత్రము జ్యోతియుఁ గాఁగఁ జేసి య
వ్వలపులఱేనితండ్రి మొగవాసికి వాసిగ దృష్టి దీసినం
జెలిమి ఘటిల్ల నప్పు డొకచెల్వము గాంచి ఘసంబు మించి హం
సలకుఁ గలంగ కే యుభయసంపద లందెఁ దమఃప్రసక్తి గాన్. 53
తే. ఇరులు గా వవి నీలంపుసరులు గాని
సరులు గా వవి మగతేఁటిగఱులు గాని
- ↑ కన్ను బొమ్మలు [మూ.]
