క. కరుణావర్ధిష్ణునకున్
బరమమునిప్రకరహృదయవర్తిష్ణునకున్
గురుకులగిరిజిష్ణునకున్
జిరగుణయుతవిష్ణునకును శ్రీకృష్ణునకున్. 42
వ. అంకితంబుగా నాయొనర్పం బూనిన రాధికాసాంత్వనం బను శృంగారప్రబంధంబునకుఁ గథాక్రమం బెట్టి దనిన. 43
క. శ్రీవనితావరశుభ్రయ
శోవారిధిపూర్ణచంద్రు శుకయోగీంద్రున్
భావించి చూచి జనక
క్ష్మావరుఁ డి ట్లనియె భక్తిసంభ్రమపరుఁ డై. 44
సీ. మునినాథ [1]మును నేను బొందుగా హరికథ
ల్వీనులవిందుగా వింటి నందు
నందుతోఁబుట్టు గోవిందుని కత్త యై
వరగుణాకర యన వఱలు రాధ
తా నెత్తి పెంచఁగాఁ దగునిళాసతిమీఁద
వడి నేల బలుకారుబారు చేసి
గోపాలదేవు పైఁ గోపించె నపు డెట్లు
దక్షిణనాయకాధ్యక్షుఁ డైన
తే. దేవకీసూనుఁ డానారితీరు దీఱఁ
దీరుగా నేలె నవి యింపు దేఱునటుల
నాన తీవయ్య బహుసావధానమతిని
విని కృతార్థుఁడ నయ్యెద విమలహృదయ. 45
క. అన విని శుకయోగీంద్రుఁడు
వనజాక్షునిదివ్యపాదవనరుహయుగళిన్
దనివారఁ దలఁచి యి ట్లనెఁ
గనులం దానందబాష్పకణములు దొలుకన్. 46
- ↑ విన్నపం బొక్కటి హరికథ (మూలము)
