చతుర్థాశ్వాసము 137
పంచమశుచిత్వ మల్లునిమంచితనము
గలదె ని న్ననఁ బని యేమి కలికికృష్ణ. 79
తే. వాతె రానుచుఁ జెలిఁగూడువారు లేరొ
ప్రక్క బాయక సతి నేలువారు లేరొ
వనిత నైక్యము గొని పొర్లువారు లేరొ
వారు నీదారి మెడఁగట్టుకోరు గాని. 80
సీ. గోముఖవ్యాఘ్రమై గుదిగొనుమాయత్త
వదినగారికి మాఱు పలుకరాదు
మగఁ డైతె యేవేళ మండుచునుండును
మామగా రంతకు మంట్లమారి
పెదబావగా రైతె బెబ్బులివలె దూఱుఁ
బినబావ చేకత్తి పెట్టఁ డవల
నిరుగుపొరుగువారలే యమదూతలు
తోడికోడలి కెదురాడఁ గూడ
తే. దన్నదమ్ములు గన మేఁకవన్నెపులులు
సొరిది నిందఱికనుగట్టి సున్నఁబెట్టి
నేను నినుఁ జేర నీవందు దానిఁ గోర
బ్రతుకు బాగాయె ధూర్త గోపాలరాయ. 81
క. అల్లందు కందుకొని నీ
బెల్లింపులఁ బడినమొదలు పెనుబాములకే
యి ల్లయితి నరసి చూడఁగ
గొల్లనితోఁ బొందు చెలికిఁ గొదవే కొదవల్. 82
కం. మును నిన్నుఁ గోరి చేరిన
దనుజాంగనముక్కు పోయె ధర నని తెలియన్
విని కని వలచితి ననుచో
నిను దూఱఁగ నేల నన్ను నే ననక హరీ. 83
