పుట:రాధికాసాంత్వనము (ముద్దుపళని).pdf/141

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

124 రాధికాసాంత్వనము

మముఁ జూచి నేఁడైన మాటలాడితి వంచు
వాలుఁగన్నులు దేలవైచె నొకతె
తే. సెట్టి కొకకాల మొదవిన సేవకునకుఁ
గలుగు నొకకాల మంచును గళలు మూల
రాలఁగమ్మలు చెక్కులఁ దూలియాడ
నూచకాచక మఱి తల యూఁచె నొకతె. 18

క. వనిత లిటు లగడు సలుపఁగఁ
గని యిప్పుడు వీరివలనఁ గార్యము గనఁ బో
మని తెలిసి రాధ వినఁగాఁ
దనరఁగ హరి వలికెఁ దలఁపు వల పైఁ బర్వన్. 19

క. రమ్మా మరువపురెమ్మా
గుమ్మా వెలలేనిసొమ్మ గొజ్జఁగితెమ్మా
కమ్మానుకొన్న సంపఁగి
కొమ్మా దయచేసి మనవి కొమ్మా కొమ్మా. 20

చ. నిలువర మంతగాఁ గలిగెనేని ననుం బిలుపించి నీదుహో
న్గులుకుమిటారిగుబ్బచనుగుట్టలఁ గ్రుమ్మి యదల్చి పల్కి చే
నలవడఁ జెక్కుగొట్టి యకటా జడ కొద్దిని మీట కిప్పు డీ
చెలియల కొప్పగించి యిటు సేయఁగఁ జెల్లునె రాధికామణీ. 21

మ. అదుగో మారుఁడు పొంచెనే చెఱకువి [1]ల్లాలాయ మై వంచెనే
యెదపైఁ దూపులు నించెనే యళిబలం బెంతో విజృంభించెనే
మదకీరార్భటి మించెనే పవనుసామర్థ్యంబు రెట్టించెనే
సుదతీ ని న్నిటు వంచనే సలుపు మంచుం ధాత నిర్మించెనే. 22

చ. చెలి నినుఁ బాసి నెవ్వగలఁ జెందుచు నిద్దుర మాని ధైర్యముం
దెలిపెడివారు లేక పరదేశివలెం బవళించి యొంటిగా
నలుగురియాడికల్ వినుచు నావిధి నిట్లు తపింప నీదు పె
ద్దలసుకృతానికైన వనితా దయ సేయఁగ రాదా నాపయిన్. 23

  1. ల్లాయత్తము న్జేసెనే [మూ.]